Microbisium suecicum
| Microbisium suecicum | |||
| Lohmander, 1945 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Microbisium suecicum | ||
| Synonimy | |||
| |||
Microbisium suecicum – gatunek zaleszczotka z rodziny Neobisiidae. Występuje w zachodniej Palearktyce.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten opisany został po raz pierwszy w 1945 roku przez Hansa Lohmandera pod nazwą Microbisium parvulum suecicum. Jako miejsce typowe wskazano Hejnum w Szwecji[1][2]. W 1962 roku wyniesiony został do rangi osobnego gatunku przez Thydsena Meinertza[3][2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Zaleszczotek ten ma prosomę wyposażoną w dwie pary zaopatrzonych w soczewki oczu. Tergity i sternity są niepodzielone, a wszystkie cztery pary odnóży krocznych pozbawione są kolców na biodrach oraz zwieńczone dwuczłonowymi, podzielonymi na metatarsus i telotarsus stopami. Szczękoczułki zwieńczone są szczypcami; ich palec ruchomy ma kilka ząbków i nie występuje na nim rozgałęziona galea; szczecinka galealna osadzona jest przedśrodkowo. Szczękoczułki zaopatrzone są w rallum, którego pierwsze trzy blaszki są na przedzie drobno ząbkowane. Nogogłaszczki zaopatrzone są w szczypce, na których palcach znajdują się ujścia gruczołów jadowych; palec ruchomy i nieruchomy są mniej więcej takiej długości jak dłoń mierzona bez szypułki. Palec nieruchomy nogogłaszczków ma u form dorosłych siedem trichobotrii, z których żadne nie leży w części środkowej – wszystkie umieszczone są grupkach nasadowej i odsiebnej. Ruchomy palec nogogłaszczków ma u form dorosłych trzy trichobotria. Udo nogogłaszczków osiąga od 0,29 do 0,34 mm długości, będąc od 2,7 do 2,8 raza dłuższym niżo szerokim. Opistosoma (odwłok) ma na błonach pleuralnych ziarnistą rzeźbę[4].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pajęczak ten należy do fauny epigeicznej[4].
Gatunek palearktyczny; znany jest z Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Szwecji, Polski, Czech, Słowacji, Węgier i Maroka[2]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jako gatunek zagrożony o niedostatecznie rozpoznanym statusie (DD)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hans Lohmander. Arachnologische Fragmente. I. Über eine für die schwedische Fauna neue Pseudoskorpionart. „Göteborgs Kungliga Vetenskaps- och Vitterhetssamhälles Handlingar”. 6B (3), s. 3-14, 1945.
- ↑ a b c Mark Harvey: Microbisium suecicum. [w:] Western Australian Museum Field Guide and Catalogues. Pseudoscorpions of the World [on-line]. Government of Western Australia. [dostęp 2021-02-16].
- ↑ T. Meinertz: Mosskorpioner og mejere (Pseudoscorpionidea og Opiliones). København: G.E.C. Gads, 1962, s. 1-193, seria: Danmarks Fauna.
- ↑ a b Jana Christophoryová, Frantisek Stahlavsky, Peter Fedor. An updated identification key to the pseudoscorpions (Arachnida: Pseudoscorpiones) of the Czech Republic and Slovakia. „Zootaxa”. 2876, s. 35-48, 2011. DOI: 10.11646/zootaxa.2876.1.4.
- ↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.