Mieczysław Bomba

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Bomba
Mieczysław Budziwojski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1906
Budziwój

Data śmierci

9 czerwca 2008

Narodowość

polska

Rodzice

Antoni

Krewni i powinowaci

Zbigniew, Władysław, Kazimierz, Stanisław, Jan (bracia)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Mieczysław Bomba (ur. 1 stycznia 1906 w Budziwoju[1], zm. 9 czerwca 2008) – polski nauczyciel, działacz ludowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Marii i Antoniego Bomby (1868–1952, działacz chłopski), bratem Zbigniewa, Władysława (1899–1982, kapitan Wojska Polskiego[2]), Kazimierza, Stanisława, Jana[3][1].

Ukończył studia w zakresie historii starożytnej na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[3]. Będąc słuchaczem uniwersyteckim w 1925 założył koło Niezależnej Partii Chłopskiej w Budziwoju[4]. Był wśród czołowych rzeszowskich działaczy Stowarzyszenia Wolnomyślicieli Polskich (rozwiązanego przez władze w 1928) i Stowarzyszenia Esperantystów, poprzez które komuniści docierali do rzemieślników i drobnomieszczaństwa[5]. Później z ramienia Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Polski zajmował się opieką nad rzeszowskimi kołami utworzonej w 1928 partii Zjednoczenie Lewicy Chłopskiej „Samopomoc”[6]. Pracował jako nauczyciel na obszarze Kresów i Kujaw[3]. Był w gronie nauczycieli-aktywistów ZNP, których przeniesiono na niżej sytuowane posady w związku z działalnością związkową[7].

Podczas okupacji niemieckiej w 1943 został aresztowany przez Gestapo, był osadzony w obozie w Pustkowie, Auschwitz-Birkenau, Sachsenhausen, a w 1945 odzyskał wolność[3]. Od 18 października 1948 do 30 kwietnia 1950 pełnił funkcję starszego lektora w Sekcji II Wydziału Szkolenia Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Rzeszowie[1]. Posługiwał się także tożsamością Mieczysław Budziwojski[1]. Uchwałą Rady Państwa z 14 grudnia 1955 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w pracy społecznej i zawodowej w grupie uhonorowanych działaczy i pracowników rad narodowych z terenu województwa rzeszowskiego[8].

Po wojnie zamieszkał w Krakowie[3]. Zmarł 9 czerwca 2008 w wieku 102 lat[9]. Został pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kwatera E-XLVIII-7-10)[9].

Grób Mieczysława Bomby na Cmentarzu Batowickim

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Kształtowanie się władzy ludowej na Rzeszowszczyźnie. Tom I (1965, Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie; współautor)[10]
  • Kształtowanie się władzy ludowej na Rzeszowszczyźnie. Tom II (1966, Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie; współautor)[11]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. Mieczysław Bomba [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2017-12-19].
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  3. ↑ a b c d e Antoni Adamski: Nasze korzenie. nowiny24.pl, 2004-01-23. [dostęp 2017-12-14].
  4. ↑ Wiśniewski 1963 ↓, s. 11.
  5. ↑ Bonusiak 2011 ↓, s. 505.
  6. ↑ Wiśniewski 1963 ↓, s. 16–17.
  7. ↑ Kazimierz Mikosz: Wkład nauczycielstwa Rzeszowszczyzny w budowę zrębów Polski Ludowej. W: Ze wspomnień działaczy. Rzeszów: Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie, 1966, s. 103–159.
  8. ↑ M.P. z 1955 r. nr 23, poz. 338.
  9. ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Mieczysław Bomba. rakowice.eu. [dostęp 2017-12-14].
  10. ↑ Kształtowanie się władzy ludowej na Rzeszowszczyźnie. T. I. Rzeszów: Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie, 1965, s. 2.
  11. ↑ Kształtowanie się władzy ludowej na Rzeszowszczyźnie. T. II. Rzeszów: Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie, 1966, s. 2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Bomba&oldid=73392628”