Mieczysław Wallis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Wallis
Mieczysław Walfisz
Pełne imię i nazwisko

Mieczysław Wallis-Walfisz

Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1895
Warszawa

Data i miejsce śmierci

25 października 1975
Warszawa

Zawód, zajęcie

filozof, historyk sztuki, krytyk sztuki

Narodowość

polska

Grób Mieczysława Wallisa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
Artykuł Mieczysława Wallisa w „Wiadomościach Literackich”, 1935

Mieczysław Wallis, pierwotnie Mieczysław Walfisz, później Wallis-Walfisz (ur. 16 czerwca 1895 w Warszawie, zm. 25 października 1975 tamże) – polski filozof, historyk sztuki i krytyk sztuki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Na Uniwersytecie w Heidelbergu oraz Warszawskim odbył studia z zakresu filozofii oraz historii sztuki, w 1921 z tej pierwszej dziedziny doktoryzował się. W 1919 podjął pracę w gazecie Robotnik jako dziennikarz - krytyk sztuki. Pisał tam do 1934, gdy przeniósł się do Wiadomości Literackich na analogiczne stanowisko, publikując tam do wojny. W 1936 został nauczycielem w Instytucie Sztuki Teatralnej, wykładając tam do roku następnego estetykę[1].

W czasie II wojny światowej uczestniczył w obronie Warszawy[2], po czym był jeńcem oflagu XI A i Oflagu IIC Woldenberg (dzisiejszy Dobiegniew, woj. lubuskie). Prowadził tam wykłady dla więźniów.

Od 1945 był profesorem Uniwersytetu Łódzkiego, najpierw, do 1951 jako estetyk, a później, do 1965 jako historyk sztuki[3]. Kierował tam Katedrą Historii Sztuki UŁ[4]. W latach 1955–1956 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego. Był też profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.

Był autorem licznych publikacji z zakresu filozofii, estetyki, sztuki i krytyki artystycznej. Współpracował z redakcją Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler (Thiemego i Beckera).

Po śmierci został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A38-5-3)[5].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Wyraz i życie psychiczne: o rozumienie dzieł sztuki przedstawiających przedmioty psychiczne, Wilno 1939
  • Dzieje zwierciadła i jego rola w różnych dziedzinach kultury, Łódź 1956
  • Malarze i miasta, Warszawa 1961
  • Autoportret, Warszawa 1964
  • Secesja, Warszawa 1967, 1974 (wyd. II)
  • Przeżycie i wartość • Pisma z estetyki i nauki o sztuce 1931–1949, Kraków 1968.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biogram z obwoluty książki Wallis M., 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa
  2. Biogram z obwoluty książki Wallis M., 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa
  3. Biogram z obwoluty książki Wallis M., 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa
  4. Katedra Historii Sztuki. [dostęp 2008-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-07)].
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]