Ministerstwo Budownictwa (1956–1957)
Ministerstwo Budownictwa – urząd ministra, centralny organ administracji rządowej, członek Rady Ministrów, powołany w celu kierowania i zarządzania całokształtem spraw związanych z budownictwem.
Powołanie urzędu[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie dekretu z 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa ustanowiono nowy urząd[1].
Zakres działania urzędu[edytuj | edytuj kod]
Do zakresu działania urzędu należały sprawy;
- projektowania i realizacji budownictwa ogólnego w miastach i osiedlach,
- projektowania i realizacji budowy zakładów, urządzeń i instalacji przemysłowych, energetycznych, wielkich budowli wodnych oraz urządzeń żeglugowych i inżynieryjnych,
- realizacji budownictwa wiejskiego,
- prowadzenia zakładów usługowych i wytwórczych związanych z budownictwem,
- normowania technicznego w budownictwie.
Zniesienie urzędu[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie ustawy z 1957 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji zniesiono urząd Ministra Budownictwa[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1956 r. nr 28, poz. 128: Dekret z dnia 5 lipca 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa.
- ↑ Dz.U. z 1957 r. nr 17, poz. 86: Ustawa z dnia 22 marca 1957 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji.