Mlęcin
52°16′42″N 21°41′00″E/52,278333 21,683333| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2014-12-31) |
391[2] |
| Strefa numeracyjna |
25 |
| Kod pocztowy |
05-307[3] |
| Tablice rejestracyjne |
WM |
| SIMC | |
Położenie na mapie gminy Dobre  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu mińskiego  | |
| 52°16′42″N 21°41′00″E/52,278333 21,683333[1]
| |
Mlęcin – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Dobre.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Świętej w Wiśniewie, a wierni Kościoła Starokatolickiego Mariawitów należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Wiśniewie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość Mlęcin istniała już w średniowieczu. W 1442 r. w Gnieźnie toczyła się sprawa apelacyjna dotycząca parafii Wiśniew, tj. plebana z sołtysem i kmieciami jednej ze wsi. W 1513 r. pleban wiśniewski Jan wytoczył proces Kapitule Poznańskiej o pobieranie dziesięcin z „ról wójtowskich w Wiśniewie, Mlęcinie i Turku", które jego poprzednicy pobierali od przeszło 70 lat, a w 1504 r. biskup Jan Lubrański darował je właśnie Kapitule Poznańskiej[6].
Miejscowość usytuowana była przy trakcie prowadzącym z Warszawy, przez Stanisławów, dalej Grębków, aż do Siedlec. W XV w. Mlęcin należał do ziemi warszawskiej.
W 1620 r. dominikanie warszawscy nabyli wieś Mlęcin z Wolą Mlęcińską i Gęsianką. W przeciągu kolejnych lat dochody z Mlęcina przyczyniły się do ukończenia budowy klasztoru w Warszawie w 1647 r. W 1677 r. w trakcie epidemii cholery, zakonnicy i studium zmuszeni byli opuścić klasztor, znajdując schronienie w Mlęcinie. Epidemia trwała dwa lata. Wówczas zmarł w Mlęcinie przeor warszawski ksiądz Cypryjan Stefanowski. W lipcu 1677 r. wybrano tutaj nowego przeora, księdza Kandyda Zagórowskiego. W latach 40. XVIII w. ksiądz przeor Ochabowicz wystawił w Mlęcinie kaplicę[7].
W 1827 r. Mlęcin składał się z 17 domów (w tym dwa murowane). Jego dobra składały się z folwarków: Mlęcin i Adamów oraz wsi: Mlęcin, Wiszniówka, Wólka Mlęcka, Gęsianka Borowa, Narty, Żebrówka i Strzebula[8].
Podczas powstania listopadowego w 1831 r. operujące oddziały wojskowe dokonały zniszczeń, o czym świadczy sprawa allewiacyjna dworu dóbr Mlęcin z 1832 r.[9] W czasach Królestwa Polskiego istniała gmina Mlęcin (rok 1888). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
W Mlęcinie funkcjonuje Ochotnicza Straż Pożarna (1965 r.) oraz Szkoła Podstawowa im. Marii Kownackiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 81223
- ↑ BIP gminy. Wykaz miejscowości wraz z aktualną liczbą ludności
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 788 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ "Dzieje archidiecezji poznańskiej w granicach historycznych i jej ustrój" J. Nowacki, Poznań 1964 r.
- ↑ "Kościoły warszawskie rzymsko-katolickie opisane pod względem historycznym przez Juljana Bartoszewicza", Drukarnia S. Orgelbranda, Warszawa 1855
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskichTom XIV
- ↑ Sprawa allewiacyjna dworu dóbr Mlęcin, klęską wojny w r. 1831 dotkniętych - Akta II Rady Stanu Królestwa Polskiego z lat 1807-1853
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Mlęcin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 520.
- Siedziba gminy: Dobre
