Mormonizm w Nigerii
Mormonizm w Nigerii – obecność i struktury wyznań należących do ruchu świętych w dniach ostatnich w Nigerii.
Obecność tej tradycji religijnej na terytorium Nigerii sięga okresu kolonialnego[1]. Przynajmniej w przypadku Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, zatem największej denominacji mormońskiej, na jej pojawienie się w tym kraju znaczny wpływ miały motywowane rasowo ograniczenia nakładane na wiernych afrykańskiego pochodzenia, bowiem do 1978 wierni tego kościoła wywodzący się z Afryki bądź mający afrykańskie korzenie nie mieli wstępu do świątyń, a mężczyźni natomiast nie mogli być posiadaczami kapłaństwa[2][3][4]. Do siedziby kościoła w Salt Lake City przychodziły liczne prośby o literaturę kościelną. Wspomniane ograniczenia rasowe powodowały, że formalne ustanowienie struktur kościelnych było niemniej w zasadzie niemożliwe. Zarejestrowano w owym okresie kilka kościołów w Nigerii noszących identyczną nazwę do kościoła z siedzibą w Utah[5]. Część z nich związała się później właśnie z kościołem z siedzibą w Salt Lake City. Otwarcie świątyń dla osób afrykańskiego pochodzenia w 1978 dało impuls do szybkiego wzrostu liczebnego nigeryjskich wiernych zrzeszonych w tej denominacji, przekraczając 220 tysięcy (2022). W kraju funkcjonuje także jedna mormońska świątynia[6].
Wierni zrzeszeni w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich nie stanowią jednak jedynych nigeryjskich wyznawców mormonizmu. Od lat 60. XX stulecia swych wiernych w Nigerii ma też Społeczność Chrystusa[7]. Do 2001 znana ona była jako Zreorganizowany Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich[8]. W Nigerii funkcjonuje także szereg innych, relatywnie niewielkich, kościołów odwołujących się w swojej doktrynie do nauk Josepha Smitha. Swych wiernych ma w niej Church of Jesus Christ Restored 1830, kościół założony w 2002 przez Nolana Glaunera z siedzibą w Buckner w stanie Missouri[9]. Natomiast w 1953 Anie Dick Obot utworzył Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, pierwotnie korzystając z materiałów nadesłanych przez kościół w Utah. Nie zdecydował się jednak na późniejsze doń przyłączenie. Posługiwał jako biskup własnego kościoła. Część uznających jego zwierzchnictwo wiernych praktykuje także małżeństwa pluralistyczne[10].
Księga Mormona została przetłumaczona na kilka języków rodzimych dla Nigerii. Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich wydał ją w całości w igbo (2000) oraz w joruba (2007)[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nigeria, [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 6445, ISBN 1-57345-822-8.
- ↑ Priesthood, Revelation on, [w:] Camille Fronk Olson i inni, LDS Beliefs: A Doctrinal Reference [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2011, lokalizacja 3523-3527, ISBN 1-60908-059-9.
- ↑ Nzojibwami, Christensen i Prince 2018 ↓, s. 220.
- ↑ Kimball 2008 ↓, s. 1.
- ↑ Nigeria, [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 6445-6446, ISBN 1-57345-822-8.
- ↑ Nigeria. [w:] Newsroom [on-line]. churchofjesuschrist.org. [dostęp 2023-07-29]. (ang.).
- ↑ Our History. [w:] Community of Christ [on-line]. cofchrist.org. [dostęp 2023-07-29]. (ang.).
- ↑ Smith 2006 ↓, s. 185.
- ↑ 5.45.1.3.1.1. Church of Jesus Christ Restored, [w:] Steven L. Shields, Divergent Paths of the Restoration: An Encyclopedia of the Smith–Rigdon Movement [e-book], Salt Lake City: Signature Books, 2021, s. 590–591, ISBN 978-1-56085-401-2.
- ↑ 9.4. Church of Jesus Christ of Latter Day Saints, [w:] Steven L. Shields, Divergent Paths of the Restoration: An Encyclopedia of the Smith–Rigdon Movement [e-book], Salt Lake City: Signature Books, 2021, s. 746, ISBN 978-1-56085-401-2.
- ↑ David Schneider: Book of Mormon translations: See maps of where the 115 languages are spoken. [w:] Church News [on-line]. thechurchnews.com, 2022-02-27. [dostęp 2022-03-23]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward L. Kimball. Spencer W. Kimball and the Revelation on Priesthood. „Brigham Young University Studies Quarterly”. 47 (2), s. 1–78, 2008. Brigham Young University. ISSN 2167-8472.
- Egide Nzojibwami, Verlyne Christensen, Gregory A. Prince. Interview: Father-Daughter Interview on Blacks and the Priesthood. „Dialogue: A Journal of Mormon Thought”. 51 (3), s. 213–236, 2018. Dialogue Foundation. ISSN 1554-9399.
- Jason R. Smith. Pauline Hancock and Her „Basement Church”. „The John Whitmer Historical Association Journal”. 26, s. 185–193, 2006. John Whitmer Historical Association. ISSN 0739-7852.