Most Cłowy w Szczecinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Most Cłowy
{{{alt zdjęcia}}}
Most Cłowy (2021 r.)
Poprzednie nazwy

Zollbrücke, Grosse Reglitz Brücke

Długość całkowita

204,85 m

Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczecin

Podstawowe dane
Przeszkoda

Regalica

Szerokość:
• całkowita
• jezdni
• chodników


18,30 m
12 m
6 m

Liczba przęseł

3

Rozpiętość przęseł

58,60m + 78,60m + 58,25m

Data budowy

1909-1911

Data zburzenia

1945, 2016

Data odbudowy

1955 – 1960, 2017

Projektant

radca bud. Benduch (1909),
inż. Maksymilian Wolff (1954),
inż. Krzysztof Żółtowski (2017)

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Most Cłowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Most Cłowy”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Most Cłowy”
Ziemia53°23′53,5″N 14°36′46,0″E/53,398194 14,612778

Most Cłowy – most w Szczecinie na Regalicy łączący Lewobrzeże miasta z Prawobrzeżem. Znajduje się na przedłużeniu ul. Gdańskiej przed skrzyżowaniem z ul. Przestrzenną i ul. Eskadrową.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zollbrücke w latach 20. XX wieku. Widoczna sieć trakcyjna linii tramwajowej nr  1
Most Cłowy (zdjęcie z 2009 r. - przed przebudową)

W średniowieczu w miejscu dzisiejszego mostu znajdowało się miejsce, gdzie pobierano myto od przepływających statków i przejeżdżających wozów i cło od towarów.
W 1909 roku władze niemieckie miasta postanowiły wybudować most zwodzony. Budowa trwała 3 lata. Projektantem ówczesnego mostu był radca budowlany Benduch. Został on wysadzony przez wycofujące się wojska niemieckie pod koniec II wojny światowej, wiosną 1945.

Po wojnie w 1947 roku na miejscu zburzonego obiektu powstał tymczasowy most typu Baileya. Stał on na drewnianych podporach i był mało wytrzymały na nadmierną eksploatację. Władze miejskie w 1954 roku postanowiły zbudować nowy most. Zaprojektowali go: inż. Maksymilian Wolff, inż. arch. Janusz Sapiński, inż. Piotr Kołodko i technik Eugeniusz Szymański. Budowę rozpoczęto w 1955 roku, natomiast ukończono 23 kwietnia 1960 roku. Most miał konstrukcję kablobetonową.
W 1994 roku przeprowadzony został remont mostu.
Kolejny remont (tym razem nieremontowanego od uruchomienia środkowego przęsła) rozpoczął się pod koniec listopada 2008[1].

30 maja 2016 ze względu na zły stan techniczny mostu został zamknięty pas w kierunku Dąbia. 14 czerwca ogłoszono, że cała konstrukcja nośna mostu zostanie wymieniona. 15 czerwca o godzinie 23:15 ze względu na pogarszający się stan techniczny przeprawa została całkowicie zamknięta[2]. W 2017 został całkowicie rozebrany; pozostawiono jedynie filary i przyczółki, które wykorzystane zostały pod nową stalową konstrukcję nośną obiektu. W drugiej połowie maja 2017 rozpoczęto montaż. Nowy most składa się z dwóch segmentów stalowych o wymiarach 14x100 m. Montaż odbywał się za pomocą hydraulicznych siłowników i polegał na nasuwaniu na istniejące filary oraz tymczasowe podpory usytuowane na stałym lądzie. Przęsło poruszało się z prędkością trzech metrów na godzinę. Akcję udało się zakończyć po kilkunastu godzinach. Most oddano ponownie do użytku 3 sierpnia 2017.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mariusz Rabenda, Rusza remont mostu Cłowego [online], szczecin.wyborcza.pl, 28 listopada 2008 [dostęp 2018-02-03].
  2. Most Cłowy zamknięty całkowicie [online], Radio Szczecin, 15 czerwca 2016 [dostęp 2018-02-03] (pol.).