Nadleśnictwo Tuchola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nadleśnictwo Tuchola
Siedziba

Gołąbek

Reg. Dyr. Lasów Państwowych

Toruń

Rok utworzenia

1973

Obszar

15067,81 ha

Liczba obrębów

2

Liczba leśnictw

11

Obręby
Świt, Zalesie
Leśnictwa
Jeziorno, Kiełpiński Most, Rudzki Most, Skrajna, Szczuczanek, Świt, Wrzosowisko, Wymysłowo, Wypalanki, Żółwiniec, Żółwiniec-Szkółka
Strona internetowa

Nadleśnictwo Tuchola – jednostka organizacyjna Lasów Państwowych podległa Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu. Jedno z 27 nadleśnictw w dyrekcji toruńskiej, położone w województwie kujawsko-pomorskim w powiecie tucholskim w północno-zachodniej części obszaru działania RDLP Toruń. Siedzibą nadleśnictwa jest Gołąbek. Od roku 1994 wraz z sąsiednimi nadleśnictwami tworzy Leśny Kompleks Promocyjny Bory Tucholskie. Całkowita powierzchnia nadleśnictwa to 15067,81 ha.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej, obszar Nadleśnictwa Tuchola leży w III Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej w dzielnicach:

Według regionalizacji fizycznogeograficznej, obszar Nadleśnictwa Tuchola położony jest w mezoregionach:

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nadleśnictwo Tuchola zostało utworzone 1 stycznia 1973 roku poprzez połączenie trzech wcześniej istniejących nadleśnictw: Woziwoda, Świt i Zalesie, które od tego momentu utworzyły jego obręby leśne. 1 stycznia 1991 roku z powierzchni Nadleśnictwa Tuchola został wyłączony obręb Woziwoda stając się samodzielnym nadleśnictwem.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Obszar Nadleśnictwa Tuchola charakteryzuje się wysoką lesistością dochodzącą do 45%. Dominującym typem siedliskowym lasu na jego terenie są siedliska borowe (85%), przede wszystkim bór świeży i bór mieszany świeży. Dominującem gatunkiem jest sosna pospolita występująca na 95,2% powierzchni leśnej nadleśnictwa. Pozostałe gatunki drzewostanu to, m.in.: dąb szypułkowy i bezszypułkowy, brzoza brodawkowata, olsza czarna a także modrzew europejski, świerk pospolity, buk, jesion, grab, olsza szara, osika i lipa. Występujące na tym obszarze gatunki objęte ochroną to jarząb brekinia, cis pospolity. Średni wiek drzewostanu wynosi 64 lata.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Nadleśnictwo Tuchola podzielone jest na dwa obręby leśne:

  • obręb Świt,
  • obręb Zalesie,

które z kolei składają się z 13 leśnictw:

  • Jeziorno,
  • Kiełpiński Most,
  • Plaskosz,
  • Rudzki Most,
  • Skrajna,
  • Szczuczanek,
  • Świt,
  • Wrzosowisko,
  • Wymysłowo,
  • Wypalanki,
  • Żalno,
  • Żółwiniec,
  • Żółwiniec-Szkółka.

Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]

Większość obszaru leśnego należąca do Nadleśnictwa Tuchola podlega ustawowym formom ochrony przyrody. W jego granicach utworzone zostały:

Wschodnia część Nadleśnictwa Tuchola leży w granicach Śliwickiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Część powierzchni objęta jest także programem Natura 2000. Wyznaczone zostały dwa takie obszary: PLB 220009 – Bory Tucholskie oraz PLH 040023 – Dolina Brdy i Stążki w Borach Tucholskich. Na terenie nadleśnictwa uznano 125 użytków ekologicznych oraz 64 pomników przyrody.
W roku 2010 obszar nadleśnictwa stał się częścią nowego rezerwatu biosfery Bory Tucholskie, utworzonego w ramach programu UNESCO "Człowiek i biosfera".

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]