Niżnia Hawrania Przełęcz
49°15′21″N 20°11′32″E/49,255833 20,192222 Niżni Hawrań, przed nim Niżnia Hawrania Przełęcz | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 1790 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′21″N 20°11′32″E/49,255833 20,192222
| |
Niżnia Hawrania Przełęcz (ok. 1790 m) – przełęcz w północno-zachodniej grani Hawrania w słowackich Tatrach Bielskich. Grań ta oddziela Dolinę Czarnego Potoku od Doliny Hawraniej. Z obydwu tych dolin łatwo można wejść na przełęcz. Znajduje się pomiędzy Wyżnim Hawranim Zwornikiem (ok. 2112 m) na południu, a Niżnim Hawraniem (1814 m) na północy. Zaraz po północnej stronie przełęczy Niżny Hawrań opada na nią uskokiem o wysokości około 20 m. Z przełęczy na Starą Polanę w Dolinie Czarnego Potoku opada żleb. Jego północne obramowanie tworzy częściowo trawiasta, częściowo kosówkowa, a dołem lesista grańka wyrastająca z Niżniego Hawrania zaraz za przełęczą. Na przeciwną stronę, do Doliny Hawraniej, w kierunku Hawraniej Równi, opada z przełęczy ogromna depresja. Górą jest łatwa, dołem poderwana 80-metrową ścianą z długim, łukowatym okapem. Ściana ta wraz ze ścianą Niżniego Hawrania tworzy długi skalny mur. Można go obejść z Hawraniego Kotła. Od Starej Polany można wejść na przełęcz dwoma żlebami[1].
Rejon przełęczy był odwiedzany latem w okresie pasterskiej przeszłości Tatr Bielskich. Prawdopodobnie pierwsze wejście zimowe: Beata Malinowska i Władysław Cywiński 2 grudnia 1994 r. (żlebem ze Starej Polany). Obecnie jest to zamknięty dla turystów i taterników obszar ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6