Niechcice
51°16′27″N 19°34′59″E/51,274167 19,583056| wieś | |
 Zabytkowy pałac w Niechcicach zlokalizowany na terenie Zakładu (2008) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
1288[2] |
| Strefa numeracyjna |
44 |
| Kod pocztowy |
97-340[3] |
| Tablice rejestracyjne |
EPI |
| SIMC |
0550628 |
Położenie na mapie gminy Rozprza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego  | |
| 51°16′27″N 19°34′59″E/51,274167 19,583056[1]
| |
Niechcice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Rozprza[4].
Wieś królewska tenuty radomszczańskiej, położona w powiecie szadkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku[5].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niechcice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Do 2006 r. istniały: Niechcice, osada i Nowa Wola Niechcicka, wieś (miejscowości włączone zostały do wsi, nazwy zniesione)[1].
W miejscowości istnieje drużyna piłkarska Start Niechcice grająca w piotrkowskiej lidze okręgowej.
We wsi była stacja kolejowa Niechcice.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o wsi Niechcice, a właściwie o Nyechczyce pojawiły się w dokumentach w 1407 roku, tak więc Niechcice mają ok. 600 lat. W Niechcicach w 1860 r. powstała pierwsza w Europie a druga na świecie drożdżownia, założona przez K. Strzeleckiego, ówczesnego właściciela Niechcic. Razem z nią powstała destylarnia wódek słodkich oraz araku. Kolejny właściciel August Patschke w 1865 r. zbudował browar. W 1872 r. zakład przejął baron Adolf Krüger z Drezna, dzięki któremu w 1876 r. w czasopiśmie „Tydzień” ukazał się artykuł zachwalający niechcickie drożdże jako lepsze od wiedeńskich.
W latach 1894-95 A. Krüger zbudował piękny pałac, urządził park oraz zbudował krochmalnię. Zakład podupadał, gdy właścicielami zostali po kolei: Leib, Jankiel, Szelim Kupczyk i Izaak Pfeffer. W czasie wojny zakład przejęli Niemcy, wywożąc część urządzeń do Woli Krzysztoporskiej, a resztę rozkradając. Po wojnie zakład znowu ruszył. W kolejnych latach otwarto wytwórnię namoku (nalewek) i win. W okresie Polski Ludowej zakład działał, jednak po zamknięciu PGR-ów zaczęto zamykać kolejne produkcje.
4 września 1939 żołnierze Wehrmachtu zamordowali czterech mieszkańców wsi. Dwóch zastrzelili (Józefa Jończyka, Stanisława Mroczkowskiego) a dwóch związali drutem i żywych zakopali w ziemi (Stanisława Włukę, Stanisława Wrześniewskiego)[6].
- 1989 – likwidacja kombinatu przemysłowo rolnego „Niechcice”. Zakład przejęła Agencja Rynku Rolnego, tworząc Przedsiębiorstwo Przemysłowo-Rolne „Niechcice” Sp. z o.o.
- 1999 – od Agencji Rynku Rolnego zakład kupił Krzysztof Zamolski.
- 2002 – przedsiębiorstwo zmieniło firmę na Niechcice Sp. z o.o.
- 2004 – zakład został sprzedany przedsiębiorstwu Bonus Systems Polska z Warszawy.
- grudzień 2005 – zaprzestano produkcji drożdży i wina, a tym samym rozpoczęto likwidację zakładu. Pracę straciło około 150 osób, co zdecydowanie zwiększyło bezrobocie na terenie Niechcic.
- czerwiec 2007 – ogłoszono upadłość firmy Niechcice Sp. z o.o. Dzierżawcą zakładu została Krynica Vitamin Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, specjalizująca się w produkcji napojów funkcjonalnych.
- 22 lipca 2008 – zakończenie procesu upadłości spółki, właścicielem obiektu została Krynica Vitamin Sp. z o.o.
- ok. roku 2017 właściciele wyburzyli budynki zakładu pozostawiając zabytkowy pałac.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[7] na listę zabytków wpisany jest obiekt:
- park pałacowy, XVIII/XIX w., nr rej.: 311 z 31.08.1983 i z 10.10.1994
Urodzeni w Niechcicach[edytuj | edytuj kod]
- Roman Kobendza – botanik, dendrolog, profesor SGGW[8]
- Stanisław Patschke – inżynier technolog, rektor Politechniki Warszawskiej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86388
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 819 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 66
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 260.
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-18].
- ↑ Jerzy Wysokiński: Wybitny botanik urodził się w Niechcicach. epiotrkow.pl, 4 listopada 2011. [dostęp 2019-04-30].
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Miasto | |
| Wsie |
|
| Kolonie | |
| Osady | |
| Integralne części wsi |
|
| Dawne wsie |
