Nornik anatolijski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nornik anatolijski
Microtus anatolicus[1]
Kryštufek & Kefelioğlu, 2001[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

karczowniki

Plemię

Arvicolini

Rodzaj

nornik

Podrodzaj

Sumeriomys

Gatunek

nornik anatolijski

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

brak danych

Nornik anatolijski[4] (Microtus anatolicus) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Nornik anatolijski występuje na małym obszarze na południowy wschód od środkowej Anatolii, w Turcji; skrajne miejscowości oddalone od siebie o ok. 200 km.[5].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali w 2001 roku słoweński zoolog Boris Kryštufek i turecki zoolog Haluk Kefelioğlu nadając mu nazwę Microtus anatolicus[2]. Holotyp pochodził z Yapalı köyü, w Cihanbeyli, w Konya, w Turcji[6].

M. anatolicus należy do podrodzaju Sumeriomys i grupy gatunkowej socialis[5]. Gatunek ten ma 2n=60 chromosomów, o dwa mniej niż M. socialis, także cechy budowy czaszki odróżniają te gatunki[6]. Występuje sympatrycznie z M. dogramacii[3]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Microtus: gr. μικρος mikros „mały”; ους ous, ωτος ōtos „ucho”[7].
  • anatolicus: Anatolia, Turcja[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 105–125 mm, długość ogona 21–34 mm; masa ciała 23,5–53 g[8].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Norniki anatolijskie zamieszkują stepy, obszary gleb alkalicznych rzadko porośnięte suchymi halofitami, są spotykane także w uprawach buraków cukrowych w porze zbiorów. Słone gleby na tym obszarze są efektem odparowania wód morskich z zanikłego oceanu Tetydy; na tych terenach występuje wiele endemicznych gatunków zwierząt i roślin[3].

Populacja[edytuj | edytuj kod]

Nornik anatolijski zamieszkuje ograniczony obszar, irygacja i używane dla ochrony plonów środki chemiczne mogą stanowić zagrożenia dla gatunku. Wschodnią część zasięgu obejmuje obszar ochrony przyrody wokół jeziora Tuz, który jest jednak zaniedbany i warunki przyrodnicze ulegają w nim pogorszeniu. Status zagrożenia gatunku nie jest obecnie określony; pozycja taksonomiczna oraz zasięg występowania nornika anatolijskiego wymaga weryfikacji przez dalsze badania[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Microtus anatolicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c B. Kryštufek & H. Kefelioğlu. Redescription and species limits of Microtus irani Thomas, 1921, and description of a new social vole from Turkey (Mammalia: Arvicolinae). „Bonner zoologische Beiträge”. 50 (1–2), s. 8, 2001. 
  3. a b c d N. Yigit, B. Kryštufek & H. Kefelioglu, Microtus anatolicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2008, wersja 2021-2 [dostęp 2021-12-07] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 237. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 366. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Microtus (Microtus) anatolicus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-07].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 424, 1904. (ang.). 
  8. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 350. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).