Obniżenie Wolbromka

Obniżenie Wolbromka

Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Masyw Czeski
Podprowincja	Sudety z Przedgórzem Sudeckim
Makroregion	Pogórze Zachodniosudeckie
Mezoregion	Pogórze Wałbrzyskie
Mikroregion(y)	Obniżenie Wolbromka
Zajmowane jednostki administracyjne	województwo dolnośląskie, powiat jaworski

Obniżenie Wolbromka – obniżenie w południowo-zachodniej Polsce na Pogórzu Zachodniosudeckim stanowiące mikroregion Pogórza Wałbrzyskiego w województwie dolnośląskim.

Lokalizacja

Jest to podgórskie obniżenie położone w północno-zachodniej części Pogórza Wałbrzyskiego, leżące na wysokości około 250 m n.p.m. Od strony zachodniej obniżenie graniczy z Pogórzem Bolkowskim, od północy z Pogórzem Kaczawskim, od wschodu z Obniżeniem Podsudeckim, a od południa z Pogórzem Świebodzickim.

Opis

Obniżenie Wolbromka jest wyodrębniająca się podjednostką Pogórza Wałbrzysko-Bolkowskiego stanowiącą teren o całkowicie odmiennym charakterze. Jest to obszar wyżynny pogórza niskiego w kształcie trójkąta z szeroką płaską doliną Nysy Szalonej, od której odbiega kilka ramion dolin potoków dopływających do Nysy Szalonej. W podłożu obniżenia występują zlepieńce permskie i porfiry, które przykryte są warstwą osadów czwartorzędowych, a także osadów polodowcowych.

Krajobraz

Krajobraz obniżenia przedstawia krajobraz pogórza niskiego. Najwyższe wzniesienia nie przekraczają 300 m n.p.m. Cały obszar jest pofałdowany, łagodnie poprzecinany korytami potoków. Poza nielicznymi wzniesieniami słabo porośnięty lasem. Jest to teren średnio zaludniony, większość obszaru zajmują pola uprawne. Krajobraz przeobrażony, w znacznym stopniu zurbanizowany. Wzdłuż koryt rzek ciągną się pasy zieleni z drzew liściastych, liczny jest również starodrzew w formie przydomowych nasadzeń.

Gleby

W dolinach rzek występują gleby bielicowe i brunatne, tworzące dobre kompleksy pszenno-zbożowe. Na pozostałym obszarze obniżenia występują gleby brunatne kwaśne, wyługowane gleby bielicowe oraz pseudobielicowe. Większość obszaru zajmują pola uprawne i łąki.

Świat roślinny i zwierzęcy

Świat zwierzęcy i roślinny nie różni się specjalnie od innych części Pogórza Zachodniosudeckiego. Z większych zwierząt można spotkać: sarnę, dzika, jelenia, muflona, z ptaków na terenie obniżenia występuje: jarząbek, bażant, kuropatwa, puchacz, dzika kaczka, skowronek polny i kilka gatunków jastrzębi, ponadto jest kilka gniazd bociana białego. Z mniejszych ssaków występuje lis, łasica, wiewiórka, zając, orzesznica, borsuk, kuna i piżmak. Z płazów miejsca lęgowe ma salamandra plamista. Na terenie obniżenia pozostałości lasu zachowały się jedynie w wyższych partiach po południowej i północnej stronie obniżenia. Jest to przeważnie las mieszany i olsz jesionowy. Wśród gatunków liściastych występują głównie: jesion wyniosły, klon, lipa, buk zwyczajny, dąb szypułkowy, a wśród drzew iglastych: cis pospolity, sosna, świerk. Liczną grupę w drzewostanie stanowią drzewa liczące 60–100 lat. Naturalne zbiorowiska roślinne w środkowej części obniżenia są niemal zupełnie zniszczone działalnością człowieka, który zajął ten teren pod uprawy. Nielicznie zachowały się małe enklawy drzew liściastych i zarośli nadpotokowych i nadrzecznych. Z roślin chronionych występują: dziewięćsił bezłodygowy, lilia złotogłów, kopytnik pospolity, wawrzynek wilczełyko.

Klimat

Na terenie obniżenia klimat wykazuje cechy podobne do klimatu Sudetów, jest umiarkowany, przejściowy, ciepły, charakteryzuje się zmiennym stanem pogody. Średnia roczna temperatura powietrza oscyluje w granicach 6–7 °C. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec (14–16 °C), a najzimniejszym styczeń (2–3 °C). Średnia roczna suma opadów na terenie obniżenia waha się pomiędzy 700 a 900 mm. Zwiększa się ona wraz ze wzrostem wysokości bezwzględnej, a ponadto zwiększona jest również na stokach dowietrznych. Opadom często towarzyszą gwałtowne burze z wyładowaniami. Długość okresu wegetacyjnego trwa od 180 do 200 dni. Położenie fizyczno-geograficzne obniżenia oraz okoliczne wzgórza pogórza osłaniające obniżenie sprawiają, że na terenie obniżenia przeważają wiatry zachodnie i południowo-zachodnie.

Wody

Obniżenie Wolbromka należy do dorzecza Odry. Największą rzeką obniżenia jest Nysa Szalona, prawostronny dopływy Kaczawy, która odwadnia obniżenie oraz okoliczne wzgórza pogórza.

Ważniejsze miejscowości

• Wolbromek
• Kłaczyna

Sieć komunikacyjna

Przez obniżenie przechodzą szlaki komunikacyjne:

kolejowe

• nieczynna linia nr 302 z Marciszowa do Malczyc

drogowe

• droga lokalna prowadząca z Bolkowa przez Wolbromek do Kłaczyny.
• droga lokalna prowadząca z Wolbromka do Sadów Górnych.

Szlaki turystyczne

Przez obniżenie prowadzą: szlaki turystyczne i rowerowe:

Szlaki piesze

• zielony – Szlak Zamków Piastowskich prowadzący od ruin zamku Grodziec na Pogórzu Bolesławieckim do zamku Grodno koło Zagórza Śląskiego, przez ważniejsze średniowieczna budowle obronne w Sudetach.

Trasy rowerowe

• czerwony – Szlak zamków, pętla z Bolkowa przez Wolbromek, Kłaczynę, Świny, Gorzanowice, Jastrowiec, Lipę, Mysłów, Płoninę
• niebieski – pętla z Bolkowa przez Świny, Wolbromek, Sady Górne, Sady Dolne, Nagórnik, Półwsie, Wierzchosławice.