Orłan-3
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Specjalne Centrum Technologiczne |
Typ | |
Załoga |
0 |
Historia | |
Data oblotu |
2010 |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik spalinowy |
Moc |
1,3 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość |
2,1 m |
Długość |
1,45 m |
Wysokość |
0,4 m |
Masa | |
Startowa |
5,5 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
180 km/h |
Prędkość przelotowa |
130 km/h |
Pułap praktyczny |
7000 m |
Zasięg |
50 km |
Długotrwałość lotu |
2 h |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Rosja |
Orłan-3 (ros. Орлан-3) – rosyjski dron przeznaczony do obserwacji.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prace nad dronem prowadziło Specjalne Centrum Technologiczne (ros. ООО "Специальный технологический центр") z Sankt Petersburga, jego oblotu dokonano w 2010 r. Maszyna została opracowana jako nośnik systemów przeznaczonych do wykonywania zdjęć lotniczych i filmowania. Wyposażenie drona jest zabudowane w szybko wymiennych modułach, które można montować na pokładzie maszyny dostosowując ją do konkretnego zadania. W jej konstrukcji zastosowano materiały kompozytowe, które obniżają masę własną drona i wydłużają jego żywotność. Lot i działanie przenoszonego sprzętu jest kontrolowane za pomocą Systemu Automatycznego Sterowania APS 2.2 (ros. Система Автоматического Управления АПС 2.2). Dane zarejestrowane podczas lotu (zdjęcia, obrazy wideo, współrzędne) są następnie opracowywane z wykorzystaniem oprogramowania TopoAksis (ros. ТопоАксис)[1].
Dron może być używany w trudnych warunkach atmosferycznych – przy prędkości wiatru do 10 m/s i w temperaturach od -30°C do +40°C. Start odbywa się z przenośnej katapulty pneumatycznej a lądowanie z wykorzystaniem spadochronu. Do jego obsługi przewidziano naziemne stanowisko kontroli lotu, które może nadzorować pracę czterech jednostek Orłan-3[2]. Dron może działać również jako repeater umożliwiający kontrolę lotu innych bezzałogowców znajdujących się w dużej odległości od naziemnego stanowiska kontroli lotu. Jako przenoszone wyposażenie mogą być użyte aparaty cyfrowe Casio Exilim w wersjach: EX-Z8, EX-Z 1080, EX-Z 1200 oraz Canon Ixus 990. Ponadto na jego pokładzie mogą być montowane kamery wideo Flir Photon w wersjach: 320, 640 oraz BHV-558 EX[3].
W ramach prac rozwojowych konstruktorzy opracowali ulepszoną wersję drona mającą oznaczenie Orłan-3M. W odróżnieniu od pierwowzoru do 100 km wzrósł zasięg maszyny, a czas lotu został wydłużony do trzech godzin. Zmodyfikowany Orłan może przenosić do 1,8 kg ładunku użytecznego, a jego masa startowa wzrosła do 7 kg[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Орлан-3. Уголок неба. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)]. (ros.).
- ↑ СТЦ ОРЛАН-3 Многоцелевой БПЛА. Avia.pro. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)]. (ros.).
- ↑ Орлан-3. Российские Беспилотники. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)]. (ros.).
- ↑ Беспилотник Орлан-3М. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2023-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-26)]. (ros.).