Osiekowo
Na mapach: 
53°26′01″N 20°08′12″E/53,433611 20,136667
53°26′01″N 20°08′12″E/53,433611 20,136667| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
110[2] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
14-120[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NOS |
| SIMC |
0472526 |
Położenie na mapie gminy Dąbrówno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego  | |
| 53°26′01″N 20°08′12″E/53,433611 20,136667[1]
| |
Osiekowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Dąbrówno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
We wsi znajduje się cmentarz wojenny, na którym spoczywa 302 żołnierzy niemieckich i 103 żołnierzy rosyjskich, poległych 26 sierpnia 1914 r. w walkach toczących się w pobliżu wsi.
Osoby związane z Osiekowem[edytuj | edytuj kod]
- Siostra M. Brunona (właściwe Anastazja Szulwic) ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu (ur. 7 listopada 1898 w Osiekowie, zm. 10 września 1979 w Enfield w Wielkiej Brytanii). Współtworzyła żeńską szkołę (ang. The Holy Family of Nazareth Convent School) prowadzoną przez Zgromadzenie Sióstr Nazaretanek w latach 1947-1984 w Pitsford Hall w Anglii, w hrabstwie Northamptonshire. Uczęszczały do niej głównie dzieci polskich emigrantów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 94362
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 894 [zarchiwizowane 2022-10-26].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Osiekowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 633.
