Ostrowicko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ostrowicko
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Morfometria
Powierzchnia

0,482 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1,35 km
0,65 km

Głębokość
• średnia
• maksymalna


5,2 m
12,0 m

Hydrologia
Rzeki wypływające

bezodpływowe

Położenie na mapie gminy Sulęcin
Mapa konturowa gminy Sulęcin, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Ostrowicko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Ostrowicko”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Ostrowicko”
Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego
Mapa konturowa powiatu sulęcińskiego, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Ostrowicko”
Ziemia52°23′00″N 15°10′08″E/52,383333 15,168889

Ostrowicko (niem. Werder See, Wyspa, Jezioro z Wyspą[potrzebny przypis], Ostrowicko Duże, Jezioro Głuche, Jezioro Wielkie) – jezioro w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Sulęcin, na północny zachód od jezior Długie i Trzcinno. Powierzchnia jeziora to 45,8 ha. Jezioro znajduje się na terenie wędrzyńskiego poligonu wojskowego i jest w dyspozycji MON[potrzebny przypis].

Jezioro Ostrowicko to trzeci pod względem powierzchni, po Malczu Północnym i Busznie, zbiornik z grupy jezior poligonowych na terenie Poligonu Wędrzyn. Leży ono w północno-zachodniej części polodowcowej rynny jezior Malcz–Ostrowicko[potrzebny przypis]. Akwen posiada bardzo nieregularny kształt przypominający owal z trzema większymi zatokami. W części południowo-zachodniej głównego basenu położona jest wyspa, porośnięta ładnym lasem mieszanym. Od niej wzięła się potoczna, wędkarska nazwa jeziora - „Wyspa”. Wody jeziora Ostrowicko, podobnie jak pozostałych zbiorników poligonowych cechuje duża czystość. Dno akwenu jest piaszczyste, w wąskiej zatoce północno-wschodniej i w części południowej odłożyły się istotniejsze partie osadów mulistych, w tym gytii[potrzebny przypis].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]