Oziroe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oziroe
Ilustracja
Oziroe biflora
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Rodzaj

Oziroe

Nazwa systematyczna
Oziroe Rafinesque
Fl. Tellur. 3: 53 (1837)[3]
Typ nomenklatoryczny

Oziroe leuchlora Raf.[4]Oziroe arida (Poepp.) Speta[3]

Synonimy
  • Fortunatia J.F.Macbr[3].

Oziroe Raf.rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 5 gatunków występujących w zachodniej Ameryce Południowej[3], na obszarze od około 10 °S w Peru do około 36°S w Chile, przez Boliwię, Paragwaj i północno-zachodnią Argentynę[5].

Nazwa rodzaju pochodzi od greckiego słowa ὠκύς (okis – szybki)[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Oziroe arida
Oziroe arida
Pokrój
Wieloletnie, rośliny zielne[5].
Pęd
Kulista do wąskowartołkowatej cebula, z papierzastą okrywą, bladobrudnobiaławą do ciemnobrązowej. Liście spichrzowe mięsiste, śluzowate, zawierające skrobię i rafidy. Korzenie nieliczne, białe, niektóre zgrubiałe i kurczliwe[5].
Liście
Liście odziomkowe, nieliczne, u nasady tworzące błoniaste pochwy liściowe, niemal wzniesione do rozesłanych. Blaszki liściowe równowąskie do lancetowatych lub paskowatych, mięsiste, nagie, kanalikowate lub płaskie, zielone lub modre, u nasady nabiegłe brązowoczerwono, wierzchołkowo zaokrąglone lub ostre, całobrzegie[5].
Kwiaty
Zebrane od 3 do 45 w grono, wyrastające na sztywnym, obłym na przekroju, nagim, zielonym do fioletowoczerwonego głąbiku o długości od 3 do 30 cm. U O. acaulis głąbik jest silnie zredukowany i baldachowaty kwiatostan pozostaje na poziomie gruntu. Roślina tworzy od jednego do dwóch, rzadziej do czterech kwiatostanów w jednym czasie, niekiedy rośliny tworzą wstążkowaty, błoniasty głąbik bez kwiatostanu. Szypułki proste, skierowane ukośnie do góry. Kwiaty wsparte 2 (do 4) szydłowatymi przysadkami o przejrzystych brzegach blaszki. Okwiat promienisty, gwiaździsty. Listki okwiatu położone po 3 w dwóch okółkach, rozpostarte, jajowate, eliptyczne do lancetowatych. Listki zewnętrznego okółka nieco większe, w okolicy żyłki głównej odosiowo zabarwione oliwkowozielono do zielonkawobrązowoczerwonego, doosiowo białe do żółtobiałych i brodawkowate wierzchołkowo, niemal wolne. Nitki sześciu pręcików u nasady nieco zrośnięte z listkami okwiatu, szydłowate do jajowatolancetowatych, białe. Pylniki równowąskie, osadzone grzbietowo, zielonkawe, bladożółte lub białe, pękające podłużną szczeliną. Pyłek bladożółty. Zalążnia górna, trójkomorowa, trójklapowana, stożkowata do kulistawej, oliwkowozielona lub bladobrązowa. W każdej komorze od 2 do 6 anatropowych zalążków, położonych w dwóch rzędach. Miodniki przegrodowe. Szyjka słupka nie dłuższa od pręcików, zakończona niepozornym, brodawkowatym, białym znamieniem[5].
Owoce
Kulista lub jajowata torebka, z utrzymującym się okwiatem. Nasiona gruszkowate do elipsoidalnych, czarne, pomarszczone[5].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój
Geofity cebulowe[5].
Siedlisko
Górskie tereny kamieniste na wysokości od 1800 do 3600 m (O. pomensis) lub od 3000 do 4000 m n.p.m. (O. acaulis). Tereny nizinne do górskich (O. argentinensis), tereny piaszczyste, żwirowe lub kamieniste, od przybrzeżnych tarasów do śródlądowych wzgórz (O. arida, O. biflora)[5].
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 30, 34[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna
Rodzaj z monotypowego plemienia Oziroeeae, podrodziny Scilloideae z rodziny szparagowatych Asparagaceae[6].
Wykaz gatunków[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  3. a b c d e Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
  4. Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
  5. a b c d e f g h i j Encarnacion R. Guaglianone, Silvia Arroyo-Leuenberger. The South American Genus Oziroe (Hyacinthaceae-Oziroeoideae). „Darwiniana”. 40 (1-4), s. 61-76, 2002. DOI: 10.2307/23225166. 
  6. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).