Przejdź do zawartości

Pługofrezarka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pługofrezarka – kombinowana maszyna uprawowa, zawierająca korpus płużny oraz wirnik z ostrzami rozdrabniającymi skibę.

Korpus pługa lemieszowego jest zmodyfikowany poprzez odcięcie części skrzydła odkładnicy. Przy każdym korpusie płużnym znajduje się element czynny w postaci pionowego wirnika zaopatrzonego w ostrza najdłuższe na górze i coraz krótsze niżej. Wirnik z nożami, zwany jest frazem. Wirnik napędzany jest z wałka WOM poprzez przekładnie[1].

Korpus płużny wpierw wycina skibę, następnie jest ona podnoszona, obracana i częściowo kruszona, a dopiero później jest rozdrabniana i odrzucana przez spulchniacze[1].

Rola po zastosowaniu pługofrezarki jest rozdrobniona i mniej zwięzła niż po orce. Pługofrezarka dobrze miesza nawozy, obornik i resztki pożniwne. Nie pogarsza właściwości chemicznych i fizycznych gleby nawet przy wieloletnim jej stosowaniu. Na polach w mniejszej kulturze może w niewielkim stopniu zwiększyć zachwaszczenie. Pługofrezarki nie można stosować na glebach kamienistych[2].

Obecnie nieprodukowana i praktycznie nie stosowana do uprawy roli. Jednoskibowa odmiana pługofrezarki, w której głównym zadaniem freza jest kształtowanie skiby w wałek (rabatowałek), jest stosowana głównie w uprawach leśnych na terenach podmokłych[3].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maria Radomska. 1971. Ocena przydatności rolniczej nowej polskiej maszyny uprawowej - pługofrezarki. Rozprawa habilitacyjna. Wyższa Szkoła Rolnicza we Wrocławiu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b pługofrezarka, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-05].
  2. Bronisław Jabłoński: Uprawa roli. W: Uprawa roli i nawożenie roślin ogrodniczych. Jan Roman Starck (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1997, s. 37. ISBN 83-09-01358-2.
  3. Pługofrezarka. [dostęp 2021-12-05].