Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Stubnie
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
Stubno 12, |
| Data powołania |
przed 1546 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Filie |
• Barycz – pw. Miłosierdzia Bożego |
| Proboszcz |
ks. Tadeusz Włoch |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
16 lipca |
Położenie na mapie gminy Stubno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego  | |
 49°54′11,088″N 22°56′59,880″E/49,903080 22,949967
| |
| Strona internetowa | |
.jpg)
Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Stubnie – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Przemyśl III[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1682 roku na miejscu poprzedniego kościoła w Stubnie, zbudowano kolejny drewniany kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, który spłonął w 1832 roku. W XVII wieku parafię uposażyła Zofia Golska wdowa po kasztelanie kamienieckim. W 1810 roku w parafii było 359 wiernych. W latach 1826–1850 parafia nie posiadała własnego proboszcza, tylko zamiejscowych administratorów (excurrendo) z parafii w Michałówce i parafii w Medyce.
W 1863 roku z fundacji dziedzica Józefa Myszkowskiego zbudowano drewniany kościół pw. Matki Bożej z Góry Karmel, który w 1887 roku został konsekrowany przez bpa Łukasza Soleckiego.
W 1938 roku do parafii należały: Stubno, Barycz, Nakło, Skład Solny, Starzawa, Stubienko. Na terenie parafii było 672 rzymsko-katolików, 2 006 grekokatolików i 47 żydów.
19 marca 1987 roku zabytkowy kościół w Stubnie uległ spaleniu. Początkowo msze święte odprawiano pod prowizorycznym zadaszeniem, a od 12 kwietnia 1987 roku w tymczasowej kaplicy urządzonej w dawnym budynku gospodarczym.
W maju 1988 roku rozpoczęto budowę nowego kościoła według projektu mgr inż. arch. Józefa Olecha. 23 grudnia 1990 roku bp Ignacy Tokarczuk poświęcił nowy kościół[2][3].
Na terenie parafii jest 1 621 wiernych (w tym: Stubno – 1 155, Barycz – 201, Stubienko – 265)[4].
- Proboszczowie parafii:[5]
- 1809(?)–1826. ks. Tomasz Zagórski[6].
- 1826–1830. o. Aleksander Krzyżanowski (administrator excurrendo z Michałówki)[7].
- 1830–1831. ks. Tomasz Wojnarski (administrator excurrendo z Medyki).
- 1831–1833. ks. Maksymilian Krynicki (administrator excurrendo z Medyki).
- 1833–1843. ks. Walenty Madejski (administrator excurrendo z Michałówki).
- 1843–1844. ks. Leopold Niedzielski (administrator excurrendo z Michałówki).
- 1844–1848. ks. Aleksander Biliński (administrator excurrendo z Michałówki).
- 1848–1850. ks. Franciszek Łacheta (administrator excurrendo z Michałówki).
- 1850–1867. ks. Feliks Grocholski[8].
- 1867–1872. ks. Ignacy Potocki[9].
- 1872–1903. ks. Wincenty Słotwiński[10].
- 1903–1915. ks. Piotr Hajduk[11].
- 1915–1932. ks. Tomasz Sapyta[12].
- 1932–1974. ks. Ludwik Kudła[13][14][15][16].
- 1974–2004. ks. prał. Jerzy Lic[17][18].
- 2004–2010. ks. Zbigniew Rolski.
- 2010– nadal ks. Tadeusz Włoch.
Kościoły filialne[edytuj | edytuj kod]
- Stubienko – w 1971 roku dawna cerkiew została zaadaptowana na kościół filialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, a 8 grudnia 1973 roku ks. prał. Zdzisław Majcher odprawił pierwszą mszę świętą[2].
- Barycz – w 1996 roku rozpoczęto przebudowę budynku dawnej szkoły, w której urządzono kościół filialny. 21 września 1997 roku została odprawiona pierwsza msza święta. 25 kwietnia 1998 roku abp Józef Michalik poświęcił kościół pw. Miłosierdzia Bożego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ a b Historia parafii
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 353–354) ISSN 1233-4685
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 251) ISSN 1429-6314
- ↑ Duszpasterze
- ↑ Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit[us Lat[ini] Anno 1810] (s. 9) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
- ↑ Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit(us) Lat(ini) Anno 1827 (s. 12) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri saecularis et regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1853 (s. 24) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
- ↑ Schematismus Venerabilis Cleri Dioecesani rit. lat. Premisliensis pro Ano Domini 1868 (s. 45-46) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1874 (s. 46) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1904 (s. 170-171) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1917 (s. 150) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1934 (s. 37–38) (łac.) [dostęp 2021-02-18]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 134) [dostęp 2024-05-10]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 151) [dostęp 2024-05-19]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 42) [dostęp 2024-05-10]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 155) [dostęp 2024-05-10]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 304) [dostęp 2024-05-10]