Parafia Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Boguszycach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia pw. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Boguszycach
Ilustracja
Kościół parafialny w Boguszycach
Państwo

 Polska

Siedziba

Boguszyce

Adres

Boguszyce 62
56-400 Oleśnica

Data powołania

ok. XIII wiek, rzym.-kat. erygowana w 1957 r.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

Wrocławska

Dekanat

Oleśnica wschód

parafia

Parafia pw. NMP Nieustającej Pomocy w Boguszycach

kościół parafialny

kościół NMP Nieustającej Pomocy

Filie

Brzezinka (kościół pw. Wniebowzięcia NMP), Boguszyce Osiedle (kościół pw. Miłosierdzia Bożego)

Proboszcz

ks. Andrzej Augustyn

Wezwanie

Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy

Wspomnienie liturgiczne

27 czerwca, 15 sierpnia, 14 września, II Niedziela Wielkanocna

Położenie na mapie gminy wiejskiej Oleśnica
Mapa konturowa gminy wiejskiej Oleśnica, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia pw. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Boguszycach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia pw. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Boguszycach”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia pw. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Boguszycach”
Położenie na mapie powiatu oleśnickiego
Mapa konturowa powiatu oleśnickiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafia pw. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Boguszycach”
Ziemia51°14′48,864″N 17°23′42,028″E/51,246907 17,395008
Strona internetowa

Parafia pw. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Boguszycach – parafia rzymskokatolicka w dekanacie Oleśnica wschód w archidiecezji wrocławskiej. Założona w 1957 r., od tego roku są również prowadzone księgi metrykalne.

Obecnie proboszczem od 2002 roku jest ks. Andrzej Augustyn.

Kościoły i kaplice[edytuj | edytuj kod]

Wspólnoty i Ruchy[edytuj | edytuj kod]

Proboszczowie parafii[edytuj | edytuj kod]

  1. ks. Marian Walas – 1957
  2. ks. Wacław Brzozowski – 1957
  3. ks. Józef Szwajka – 1957–1958
  4. ks. Tadeusz Janicki – 1958–1963
  5. ks. Czesław Łagodziński – 1963–1967
  6. ks. Stanisław Dobek – 1967–1970
  7. ks. Stanisław Kusy – 1970–1978
  8. ks. Andrzej Szyler – 1978–1982
  9. ks. Władysław Ozimek – od 1982 do 20 czerwca 1990
  10. ks. Wacław Buryła – 20 czerwca 1990 do 25 czerwca 1994
  11. ks. Emil Wójciak – od 25 czerwca 1994 do 25 czerwca 2002
  12. ks. Andrzej Augustyn – od 25 czerwca 2002

Kapłani pochodzący z parafii[edytuj | edytuj kod]

  1. ks. Piotr Trojanowski (święcenia w 1956 r.)
  2. ks. Jan Mycek (święcenia w 1964 r.)
  3. o. Andrzej Barszcz – kapucyn, misjonarz w Moundou (Czad).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najwcześniejsze wzmianki o Boguszycach są odnotowane w 1288 r., kiedy to wieś, jako dar parafii Świętego Krzyża we Wrocławiu, przekazał książę Henryk IV Probus.
Kościół w Boguszycach był wzmiankowany już w 1318 r. Pierwszy znany w historii proboszcz to Konrad z Boguszyc, o którym wspominają kroniki kościelne z 1329 r.
Świątynia przeszła gruntowną przebudowę w 1712 r., prace trwały przez dwa lata i osiągnięto wygląd zbliżony do obecnego. Fundatorem kościoła był Adam Braun z Boguszyc. Przejęty przez nowych wyznawców – luteran w czasie reformacji. Ostatnim pastorem był Ewald Treutler. Wyposażenie wnętrza, przeważnie barokowe, pochodzi z przełomu XIX i XX w.
Drewniano-szachulcowy kościół jest poewangelicką świątynią jednonawową o konstrukcji słupowo-ramowej. Jest orientowany, zbudowany w stylu barokowym na wysokim podmurowaniu i na planie ośmioboku. Salowy, bez wyodrębnionego prezbiterium z nawy. Dwie kruchty po bokach nawy, północna ma dodatkowo lożę kolatorską na piętrze. Od strony zachodniej jest wieża konstrukcji słupowej od frontu, w górnej części drewniana z zegarem z 1899 r. Wnętrze jest otynkowane z krótkimi emporami. Ołtarz główny i ambona pochodzi z okresu neobaroku z fragmentami barokowymi z ok. 1714 r. z umieszczoną ikoną patronki parafii.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]