Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Hyżnem
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Hyżne 154, |
| Data powołania |
przed 1494 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny | |
| Filie |
Nieborów Wielki – pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych |
| Proboszcz |
ks. prał. Marek Gajda |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
8 września |
Położenie na mapie gminy Hyżne  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu rzeszowskiego  | |
 49°55′24,312″N 22°10′07,201″E/49,923420 22,168667
| |
| Strona internetowa | |
Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Hyżnem – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Błażowa[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o parafii w Hyżnem pochodzi z 1494 roku, gdy wzmiankowany był ks. Wawrzyniec. Pierwszy kościół drewniany był pw. Wszystkich Świętych. W 1590 roku Katarzyna Wapowska ufundowała nowy kościół drewniany, do którego w 1592 roku ofiarowała Obraz Matki Bożej Łaskawej. W 1594 roku kościół ten został poświęcony przez bpa Wawrzyńca Goślickiego, pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. W 1624 roku Tatarzy spalili stary kościół, a nowy kościół choć obrabowany cudownie ocalał. Od tego czasu rozpoczął się kult cudownego obrazu[2].
W latach 1727–1739 zbudowano obecny murowany kościół, który w 1745 roku został poświęcony przez bpa Wacława Hieronima Sierakowskiego. W 1747 roku władze kościelne uznały obraz za cudowny. W 1903 roku do parafii przybyły Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi[3]. W latach 1912–1913 dokonano rozbudowy kościoła, poprzez dobudowanie naw bocznych. 8 września 1932 roku bp Anatol Nowak dokonał koronacji cudownego Obrazu Matki Bożej Łaskawej[4][5].
Na terenie parafii jest 2 873 wiernych (w tym: Hyżne – 2 540, Nieborów Wielki – 360)[6].
- Proboszczowie parafii:
- ? –1866. ks. Jan Paweł Horn.
- 1866–1895. ks. Władysław Zaradzki.
- 1895–1908. ks. Jakub Błaszczak.
- 1908–1959. ks. Ignacy Łachecki[7][8].
- 1959–1965. ks. Stanisław Ergietowski.
- 1965–1976. ks. Michał Kochman[9].
- 1976–2004. ks. prał. Tadeusz Cisek[10][11].
- 2004– nadal ks. prał. Marek Gajda.
Kościół filialny[edytuj | edytuj kod]
W 1703 roku pojawiła się pierwsza wzmianka o Nieborowie, który należał do parafii w Hyżnem. W 1785 roku było 155 wiernych. W latach 30. XX wieku ks. Ignacy Łachecki rozpoczął odprawiać niedzielne msze święte w drewnianym pensjonacie uzdrowiskowym w Nieborowie Małym. Gdy wierni nie mieścili się postanowiono zbudować kościół, ale przygotowania przerwał wybuch wojny.
W 1981 roku ponownie zdecydowano o budowie kościoła. W 1983 roku otrzymano plac pod budowę w Nieborowie Wielkim, który w 1984 roku poświęcił ks. dziekan Adolf Kowal. W latach 1984–1988 zbudowano murowany kościół, według projektu arch. Władysława Jagiełły i arch. Romana Orlewskiego. 23 maja 1988 roku bp Ignacy Tokarczuk poświęcił kościół, pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Obraz Matki Bożej Łaskawej
- ↑ Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi
- ↑ Historia - parafia Hyżne
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 47) ISSN 1233-4685
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 72-73) ISSN 1429-6314
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 122-123) [dostęp 2024-01-30]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 139) [dostęp 2024-01-30]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 148) [dostęp 2024-01-30]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 75) [dostęp 2024-01-30]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 82-83) [dostęp 2024-01-30]
- ↑ Kościół w Nieborowie
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Informacje o parafiach na stronie archidiecezji przemyskiej
- Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej - Matki Bożej Hyżneńskiej
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Andrzej Gliwa. Mieszkańcy wsi Hyżne wobec zagrożenia Tatarskiego w XVII stuleciu na tle międzypokoleniowej pamięci komunikacyjnej i pamięci kulturowej, Miscellanea Historico-Archivistica, t. XXVII ISSN 0860-1054