Parzeńsko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parzeńsko
wieś
Ilustracja
Parzeńsko
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

myśliborski

Gmina

Nowogródek Pomorski

Liczba ludności (2002)

43

Strefa numeracyjna

95

Kod pocztowy

74-305[2]

Tablice rejestracyjne

ZMY

SIMC

0185146

Położenie na mapie gminy Nowogródek Pomorski
Mapa konturowa gminy Nowogródek Pomorski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Parzeńsko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Parzeńsko”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Parzeńsko”
Położenie na mapie powiatu myśliborskiego
Mapa konturowa powiatu myśliborskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parzeńsko”
Ziemia52°52′35″N 15°07′23″E/52,876389 15,123056[1]

Parzeńskowieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Nowogródek Pomorski.

W 2002 r. wieś miała 43 mieszkańców[3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Obecnie jest to wieś sołecka przy wschodnim brzegu leśnego jeziora. Przy wjeździe do wsi, na miejscu niemieckiego obelisku, stoi figura Matki Boskiej i kamień poświęcony papieżowi Janowi Pawłowi II.

Do niedawna wieś była "wsią umierającą", dopiero turystyka i masowy wykup działek pod domki letniskowe spowodowały jej ponowny rozwój. Walory środowiska, a głównie czystość wód jeziora i położenie wśród kompleksów leśnych Puszczy Barlineckiej (Parzeńsko położone jest w otulinie Barlinecko – Gorzowskiego Parku Krajobrazowego) spowodowały rozwój turystyczno – rekreacyjny, który stał się głównym atutem wsi. Dziś Parzeńsko to osiedle domków letniskowych. Wieś posiada pole biwakowe i plażę.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś(niemiecka nazwa Wollhaus) w roku 1300 została nadana klasztorowi cystersów w Mironicach. W XIII i XIV w. nad jeziorem tym leżała zaginiona wieś Brunneke, późniejszy folwark Głownia.

Leśniczówka Friedrichsfelde[edytuj | edytuj kod]

Pamiątkowy kamień na miejscu dawnej leśniczówki

Na terenie wsi znajdowała się zniszczona po II wojnie światowej przez wojska sowieckie Leśniczówka Friedrichsfelde. Należała ona razem z innymi Rahmhütte, Kerngrund, Osterburg i Kienitz do okręgu leśniczego Karzig. Leśniczy rewiru Stenger przejął Friedrichsfelde w październiku 1928 roku po śmierci von Hegemeistre Steffen – grób znajduje się na cmentarzu w Parzeńsku. Do leśniczówki należał mały ogródek warzywny i sad, który graniczył bezpośrednio z jeziorem Parzeńskim. Obok leśniczówki stał dom dla robotników dla czterech rodzin. Do tego należała jeszcze duża obora (dla 4 rodzin) i stodoła. Dzieci chodziły do oddalonej o 4 km szkoły w Karsku. Źródłem dochodu i wyżywienia była praca na polu i w ogrodzie. Leśniczy miał prawo odstrzelić 1 sarnę, 1 dzika. Inne odstrzelone zwierzęta przekazywano rolnikowi Bauer, który miał umowę handlową. Pensja leśniczego była skromna. Według dokumentów, po 25 latach pracy dostawał rocznie 5 tys. Reichsmark (RM). Kiedy na początku lutego 1945 r. wkroczyła armia radziecka leśniczówka i dom dla robotników zostały spalone.

Poewangelicki cmentarz[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz

(podlega ochronie konserwatorskiej)

Na północnej granicy wsi Parzeńsko znajduje się, udostępniony do zwiedzania, cmentarz poewangelicki z XIX wieku. Jest to ponad 100 nagrobków z piaskowca i granitu oraz malutkie lapidarium otoczone żywopłotem. Nagrobki mają bardzo ciekawe napisy, na przykład znaleziono taką inskrypcję: „Tu leży młody nauczyciel, który popełnił samobójstwo”. Nekropolię odrestaurowano za prywatne pieniądze. Jerzy Zygmunt jest dzierżawcą cmentarza i jego opiekunem.

(Na podstawie opracowań Piotra Wojciechowskiego)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 97629
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 919 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Nowogródek Pomorski. Regionalne Biuro Gospodarki Przestrzennej Województwa Zachodniopomorskiego, 2006, s. 11. (Załącznik do Uchwały Nr XXX/185/06 Rady Gminy w Nowogródku Pomorskim z dnia 12 kwietnia 2006 r.)