Pasmo Olsztyńsko-Mirowskie
.jpg)
Pasmo Olsztyńsko-Mirowskie – pasmo wzniesień w zachodniej części Wyżyny Częstochowskiej. Jest to używany w niektórych regionalizacjach fizycznogeograficznych Polski termin dla określenia wyróżniających się w krajobrazie wzgórz między miejscowościami Olsztyn i Mirów[1]. W regionalizacji geograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego odpowiada on w przybliżeniu mikroregionowi Wyżyna Mirowsko-Olsztyńska[2].
Pasmo Olsztyńsko-Mirowskie charakteryzuje się występowaniem licznych ostańców i mogotów, na których często zlokalizowano zamki (Zamek w Olsztynie, Zamek w Mirowie, Zamek w Bobolicach i półsuchych kotlinek wypełnionych piaskami fluwioglacjalnymi nagromadzonymi przez odpływające wody lodowcowe. Większe zgrupowania tych skałek to Skały Olsztyńskie, Skały Mirowskie. Inną charakterystyczną cechą tego obszaru jest występowanie bezwodnych dolinek[1]. W mikroregionie tym występują także inne formy rzeźby krasowej: jaskinie, schroniska, wywierzyska, leje krasowe[2]. Część rejonu włączono w obszar Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jura Krakowsko-Częstochowska. Informator turystyczny. Ogrodzieniec: Związek Gmin Jurajskich, 2018, ISBN 978-83-947430-8-6.
- ↑ a b Jerzy Kondracki. Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN,1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Jura Krakowsko-Częstochowska. Część północna 1:52 000. Warszawa: ExpressMap, 2015, ISBN 978-83-88112-71-3