Patryk Narymuntowic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Patryk (zm. 1397 lub niewiele później) – książę litewski na Grodnie (najwcześniej od lat 40. XIV w.), drugi w kolejności syn Narymunta, z dynastii Giedyminowiczów. Znany z litewskich dokumentów traktatowych z Królestwem Polskim (1352) i księstwem mazowieckim (1358). Zgodnie z przekazem źródeł krzyżackich wspomagał wraz z synem budowę przez Kazimierza Wielkiego zamku w Rajgrodzie w 1360. Posiadał majętności w okolicach Nowogrodu Wielkiego, poświadczany na tym obszarze w latach 80. XIV w. Utożsamiany z Patrykiem uznawanym za syna Kiejstuta.

Nieznana z nazwiska żona Helena[1] pozostawiła mu synów: Iwana, Aleksandra, Fiodora i Jerzego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wielka Genealogia Minakowskiego – M.J. Minakowski [online], wielcy.pl [dostęp 2024-05-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tęgowski J., Patryk, [w:] Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Poznań–Wrocław 1999, s. 28–30.