Piec kręgowy Hoffmana w Płazie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piec kręgowy „Hoffman” w Płazie
Symbol zabytku nr rej. A-1353/87 z 28.10.1987 A-972/M[1].
Ilustracja
Piec kręgowy „Hoffman” (fragment)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Płaza

Adres

ul. Sobieskiego 43

Ukończenie budowy

1892

Położenie na mapie gminy Chrzanów
Mapa konturowa gminy Chrzanów, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Piec kręgowy „Hoffman” w Płazie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Piec kręgowy „Hoffman” w Płazie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Piec kręgowy „Hoffman” w Płazie”
Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego
Mapa konturowa powiatu chrzanowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Piec kręgowy „Hoffman” w Płazie”
Ziemia50°06′45,522″N 19°26′32,237″E/50,112645 19,442288
Strona internetowa

Piec kręgowy „Hoffman” – zabytkowy wapiennik, piec kręgowy typu „Hoffman” z 1892 roku przeznaczony do wypału kamienia wapiennego znajdujący się na terenie zakładu wapienniczego w Płazie, w powiecie chrzanowskim.

Obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego budowniczego Eduarda Hoffmanna, który opatentował taki piec dla wypału cegły ceramicznej w 1858. Później zaadaptowano go do wypału wapna i gipsu (patent angielski z 1868, Humphrey Chamberlain, jednak wszystkie podobne piece nadal nazywano Hoffmannami)[2]. Pierwszy „Hoffman” zaczął działać w Piechcinie na Kujawach (1889). Piece takie działały do połowy XX wieku, potem zaczęły wychodzić z użycia. Obecnie w Polsce pracuje jeszcze około 100 pieców kręgowych w starszych zakładach ceramicznych. W przemyśle wapienniczym nie pracuje już ani jeden. Nigdzie na terenie Europy nie zachował się kompletny egzemplarz w takim dobrym stanie jak w Płazie[2][3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Piec ten znajduje się na terenie dawnego zakładu i kamieniołomu zarejestrowanego pod nazwą Gustaw Baruch i Spółka w 1890 roku[4]. Według innego źródła zakład miał nazwę „Wapienniki, Kamieniołomy i Fabryka Mielonego Wapna w Płazie”[3]. Założycielami byli adwokat Józef Stanisław Retinger i przedsiębiorca oraz radny z Podgórza Gustaw Baruch[4][3]. W momencie powstawania przedsiębiorstwa pracami budowlanymi kierował krakowski inżynier Adam Boznański, ojciec malarki Olgi Boznańskiej[4]. Według innego źródła zakład wydobywający i przetwarzający kamień wapienny o nazwie Wapienniki, Kamieniołomy i Fabryka Mielonego Wapna w Płazie powstał w roku 1887[2]. Piec kręgowy typu Hoffmann służący do wypału wapna wybudowany został z cegły szamotowej z zewnątrz obłożonej kamiennymi blokami w 1892 roku[3]. W 1949 roku wzniesiono drewnianą obudowę otaczającą budowlę[3].
Produkcja wapna prowadzona była sezonowo. Produkt uzyskany z tego pieca był wysokiej jakości, użyto go między innymi przy budowie Teatru Miejskiego w Krakowie[4]. Przed I wojną światową produkowano tam ok. 300 ton rocznie[4]. W 1922 roku zakład zakupiło Towarzystwo Przedsiębiorstw Górniczych „TEPEGE” SA w Krakowie, które znacznie unowocześniło produkcję. Zakupiono między innymi nowy piec szybowy, który umożliwiał pracę cały rok. Ostatni wypał wapna w piecu kręgowym odbył się w 1963 roku. Obecnie teren Wapiennika należy do spółki Kans-Pol[4], według innego źródła od 2006 r. należy do Spółki z o.o. „GiGa” w upadłości likwidacyjnej[3]. Stowarzyszenie Za Piecem okresowo udostępnia piec zwiedzającym[4].

Opis procesu produkcyjnego[edytuj | edytuj kod]

Kamień wapienny był dostarczany z pobliskiego kamieniołomu i wrzucany do 16 ułożonych owalnie komór. Po ich zapełnieniu wejścia do nich były zamurowywane. W stropach komór znajdowały się otwory, przez które wsypywano węgiel lub koks potrzebne do wypału. Działanie pieca oparte było na cyrkulacji powietrza krążącego w jednym kierunku. Spaliny powstające w tym procesie odprowadzane były do zewnętrznego komina przez dymniki i kanał spalinowy. Kamień w procesie wypalania zamieniał się w wapno. Cały cykl trwał 10 dni, po jego zakończeniu opróżniano komorę. Wapno powstające w zakładzie wykorzystywano w budownictwie[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. a b c Wydobycie i przetwarzanie wapieni w Płazie. [dostęp 2021-10-13].
  3. a b c d e f Tadeusz Śledzikowski: Plaza piec wapienniczy typu Hoffmann. [dostęp 2021-10-13].
  4. a b c d e f g h Piec kręgowy w Płazie. [dostęp 2021-10-13].