Polana Siodło
49°16′13″N 19°43′45″E/49,270278 19,729167 Polana Siodło (na dole po prawej) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 1230 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°16′13″N 19°43′45″E/49,270278 19,729167
| |
Polana Siodło lub po prostu Siodło (słow. Sedlo) – polana w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Zajmuje niemal płaski i równy rejon przełęczy Mihulcze Siodło pomiędzy Rzędowym Zwornikiem a Mihulczą Czubą[1][2]. Dawniej należała do Hali Suchej położonej w obrębie Doliny Suchej Orawickiej. Do XIX wieku wypasali na niej mieszkańcy wsi Brzozowica[3], później wsi Witanowa[4]. Przed II wojną światową problematykę pasterstwa w słowackich Tatrach Zachodnich badała polska uczona – Zofia Hołub-Pacewiczowa. Podaje ona, że w 1930 r. na Hali Suchej wypasano 200 owiec na 1 km², co świadczy o intensywności pasterstwa, ale również o żyzności pastwisk. Po utworzeniu TANAP-u wypas zniesiono[4]. Pozostawiona swojemu losowi polana Siodło stopniowo zarasta lasem – duży, dawniej trawiasty stok (tzw. halizna) opadający spod polany do Żlebu pod Siodło został zalesiony, co widać na zdjęciach lotniczych słowackiej mapy[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- ↑ a b Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba: Tatry Zachodnie. Słowacja. Kraków: PTTK „Kraj”, 1992. ISBN 83-7005-248-7.
- ↑ Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].