Popowo Tomkowe
52°40′39″N 17°32′41″E/52,677500 17,544722| wieś | |
 Kamienna obora w Popowie Tomkowym (fotografia z końca lat 80. XX w.) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
222[2] |
| Strefa numeracyjna |
61 |
| Kod pocztowy |
62-212[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PGN |
| SIMC |
0588720 |
Położenie na mapie gminy Mieleszyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego  | |
| 52°40′39″N 17°32′41″E/52,677500 17,544722[1]
| |
Popowo Tomkowe – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Mieleszyn, pomiędzy Gnieznem a Żninem przy trasie E 5. Wieś sołecka, liczy 223 mieszkańców. Zwane było Popowem Mniejszym.
Znane jeszcze przed 1523 r. Stąd wywodzili się Popowscy. W 1793 r. wszystkie Popowa stanowiły jedną całość, należąc do Gozimirskich. W pierwszej połowie XIX wieku wieś należała do Borzęckich. W latach 80. XIX wieku Popowo Tomkowe zamieszkiwało 158 osób. Mieścił się tu wówczas młyn. Przed II wojną światową kierownikiem szkoły w Popowie był późniejszy więzień KL Auschwitz i działacz polonijny w Australii Bronisław Pędziński[4].
W Popowie Tomkowym znajduje się odrestaurowany pałacyk z 1820 roku, w którym po II wojnie światowej mieściła się szkoła podstawowa.
We wsi znajdują się również świetlica wiejska i remiza strażacka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 108318
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 969 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Nowi kierowcy samochodowi, „Lech.Gazeta Gnieźnieńska: codzienne pismo polityczne dla wszystkich stanów. Dodatki: tygodniowy "Lechita" i powieściowy oraz dwutygodnik "Leszek” (158), 14 lipca 1938, s. 7.
