Pszeniec polski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pszeniec polski
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

zarazowate

Rodzaj

pszeniec

Gatunek

pszeniec polski

Nazwa systematyczna
Melampyrum polonicum (Beauverd) Soó
Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 23: 163; et in Repert. Spec. Nov. Regni Veg., 24: 156 (1927). 1926

Pszeniec polski (Melampyrum polonicum (Beauverd) Soó) – gatunek rośliny z rodziny zarazowatych. Występuje w Europie[3]. W Polsce jest gatunkiem nieczęstym; rośnie w rozproszeniu we wschodniej części kraju[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Do 50 cm wysokości[5].
Liście
Wąskie, lancetowate, krótkoogonkowe, naprzeciwległe, o szerokości 5-20 mm[5].
Kwiaty
Grzbieciste, pojedynczo wyrastające w kątach przysadek, zebrane w luźne, jednostronne grono. Korona kwiatu złocistożółta, później pomarańczowa z czerwonobrunatną rurką. Ząbki kielicha cztery, wąskolancetowate, o długości 6-8 mm. Rurka kielicha naga lub bardzo krótko omszona. Przysadki lancetowate, fioletowo lub purpurowo nabiegłe, sercowate u nasady[5].
Owoc
Torebka[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna. Kwitnie od maja do września. Rośnie w lasach i zaroślach liściastych. Liczba chromosomów 2n =18[6].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii DD (stopień zagrożenia nie może być określony)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-18] (ang.).
  3. Melampyrum polonicum na Plants of the World. [dostęp 2017-12-18]. (ang.).
  4. Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
  5. a b c d Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
  6. Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  7. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.