Rąbińscy herbu Łodzia
Rąbińscy – wielkopolska rodzina szlachecka, pochodząca z Rąbinia pod Śremem[1], pieczętująca się herbem Łodzia. Ród ten należał do dużych właścicieli ziemskich; w skład ich majątku poza samym Rąbiniem wchodziły również inne wsie, między innymi Lubiatowo oraz Drzęczewo.
Na temat Rąbińskich pisze Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, w którym czytamy[2]:
R. znany już w r. 1316 (Kod. Wielkop. 988[3]), był gniazdem rodzinnem Rąbińskich h. Łodzia (...)
Od Rąbińskich przeszła majętność do Strzeleckich, a następnie Chłapowskich (...)
W kościele znajdują się nagrobki: Jana Rąbińskiego († 1648 r.) i drugiego Jana Rąbińskiego, zmarłego w podeszłym wieku (...)
Przedstawiciele rodu[edytuj | edytuj kod]
- Jan Rąbiński (starszy)
- Jan Rąbiński (młodszy)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mapka poglądowa na stronie archidiecezji poznańskiej. [dostęp 2012-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-15)].
- ↑ Rąbińscy herbu Łodzia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 576.
- ↑ Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski, t. 2, wyd. I. Zakrzewski, Poznań 1878, nr 988