Radiostacja A-7-A
Radiostacja A-7-a – ultrakrótkofalowa radiostacja nadawczo-odbiorcza z mechanicznym półdupleksem i modulacją częstotliwości stosowana w ludowym Wojsku Polskim.
Radiostacja produkcji ZSRR z roku 1942, typu przenośnego przeznaczona do pracy w sieciach bojowych piechoty i artylerii[1].
Zakres od 24 do 28 MHz, strojony płynnie, bez podziału na podzakresy. Podziałka częstotliwości co 50 KHz. Maksymalny zasięg około 10 km osiągalny był tylko w warunkach równego i średnio pofałdowanego terenu[1].
Zasilana z jednego akumulatora 2 NKN-10 i z baterii anodowej BAS-80[1].
Całkowita masa radiostacji ok. 24 kg[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Ways 1967 ↓, s. 58-59.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.