Przejdź do zawartości

Radiostacja A-7-B

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radiostacja A-7-B

Radiostacja A-7-Bultrokrótkofalowa radiostacja nadawczo-odbiorcza z mechanicznym półdupleksem stosowana w ludowym Wojsku Polskim.

Radiostacja produkcji ZSRR typu przenośnego przeznaczona do pracy w sieciach bojowych piechoty i artylerii[1].

Zakres od 24 do 28 MHz strojony płynnie bez podziału na podzakresy. Podziałka częstotliwości co 50 KHz. Przy pracy na antenie prętowej zapewniała łączność do 12 km, a przy antenie promieniowej do 15 km[1].

Całkowita masa radiostacji 24 kg[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ways 1967 ↓, s. 60-61.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.