Ragnhild Mowinckel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ragnhild Mowinckel
Ilustracja
Ragnhild Mowinckel w 2017 roku
Data i miejsce urodzenia

12 września 1992
Molde

Klub

Sportsklubben Rival[1]

Wzrost

168 cm[1]

Debiut w PŚ

3 stycznia 2012, Zagrzeb
(DNF1 – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

18 marca 2012, Schladming
(25. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

16 grudnia 2017, Val d’Isère (3. miejsce – supergigant)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

9 marca 2018, Ofterschwang (slalom gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 Gigant
srebro Pjongczang 2018 Zjazd
Mistrzostwa świata
brąz Åre 2019 Kombinacja
brąz Courchevel/Méribel 2023 Gigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Roccaraso 2012 Gigant
złoto Roccaraso 2012 Kombinacja
złoto Québec 2013 Kombinacja
srebro Québec 2013 Gigant
brąz Roccaraso 2012 Supergigant
Puchar Świata (Supergigant)
3. miejsce
2022/2023
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ragnhild Lillehagen Mowinckel (ur. 12 września 1992 w Molde[1]) – norweska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata oraz pięciokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jej pierwszym występem na arenie międzynarodowej były rozegrane 20 listopada 2007 roku w Hemsedal zawody FIS, na których zajęła 39. miejsce w supergigancie[2]. Kolejne lata to dla niej przede wszystkim starty w tym właśnie cyklu, pojawiała się także na mistrzostwach Norwegii juniorów, mistrzostwach Norwegii i w Pucharze Europy[2][3][4][5]. W 2010 roku wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów w regionie Mont Blanc, na których zajęła 5. miejsce w kombinacji, 9. w slalomie gigancie, 13. w zjeździe, 26. w slalomie i 35. w supergigancie[6]. Na organizowanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montanie nie ukończyła pierwszego przejazdu supergiganta i slalomu giganta, natomiast w slalomie była czwarta[6].

3 stycznia 2012 roku miał miejsce jej debiut w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Zagrzebiu zawodach sezonu 2011/2012 nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu[7]. Pierwsze punkty w tym cyklu wywalczyła 18 marca 2012 roku w Schladming, zajmując 25. miejsce w slalomie gigancie[7]. W tym samym roku na mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso odniosła zwycięstwa w slalomie gigancie i kombinacji, a także zdobyła brązowy medal w supergigancie i zajęła 4. miejsce w slalomie[6]. Ostatnie w jej karierze tego typu wydarzenie, rozgrywane w 2013 roku mistrzostwa świata juniorów w Québecu przyniosły jej zwycięstwo w kombinacji i srebrny medal w slalomie gigancie, ponadto zajęła 5. miejsce w supergigancie, 10. w slalomie i 14. w zjeździe[6]. W tym samym roku wzięła udział w mistrzostwach świata w Schladming, na których nie ukończyła supergiganta, a także zajęła 27. miejsce w zjeździe, 21. w slalomie gigancie oraz 17. w superkombinacji[8].

W 2014 roku pojawiła się na igrzyskach olimpijskich w Soczi, na których nie ukończyła drugiego przejazdu slalomu giganta, ponadto zajęła 6. miejsce w superkombinacji, 19. w supergigancie i 27. w zjeździe[9][10][11]. Rok później, na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek zajęła 9. miejsce w kombinacji, 18. w slalomie gigancie, 20. w supergigancie i 25. w zjeździe[8]. Kolejne mistrzostwa świata, rozgrywane w 2017 roku w Sankt Moritz przyniosły jej 6. miejsce w supergigancie, 10. w kombinacji, 18. w slalomie gigancie oraz 20. w zjeździe[8]. 16 grudnia 2017 roku zaliczyła pierwsze podium Pucharu Świata, kiedy to na przeprowadzonych w Val d’Isère zawodach sezonu 2017/2018 zajęła 3. miejsce w supergigancie, przegrywając jedynie z Amerykanką Lindsey Vonn i Włoszką Sofią Goggią[12].

W 2018 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajęła 13. miejsce w supergigancie i 4. w kombinacji, ponadto zdobyła srebrny medal w slalomie gigancie, w którym uplasowała się za Amerykanką Mikaelą Shiffrin oraz przed Włoszką Federicą Brignone, a także w zjeździe, w którym rozdzieliła na podium Sofię Goggię i Lindsey Vonn[13][14][15]. 9 marca tego roku, na rozgrywanych w Ofterschwang zawodach sezonu 2017/2018 Ragnhild Mowinckel odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w slalomie gigancie Niemkę Viktorię Rebensburg i Mikaelę Shiffrin[16].

Podczas mistrzostw świata w Åre wywalczyła brązowy medal w kombinacji. Uplasowała się tam za Wendy Holdener ze Szwajcarii i Słowaczką Petrą Vlhovą. Na tej samej imprezie była też czwarta w gigancie, przegrywając walkę o podium z Shiffrin o 0,12 sekundy. Brązowy medal zdobyła również w gigancie na mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku. Tym razem lesze były tylko Shiffrin i Brignone. W międzyczasie brała udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, gdzie zajęła między innymi piąte miejsce w gigancie.

W sezonie 2022/2023 czterokrotnie stawała na podium, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej była szósta, natomiast w klasyfikacji supergiganta zajęła trzecie miejsce.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
6. 10 lutego 2014 Rosja Soczi Superkombinacja 2:34,62 +1,53 Niemcy Maria Höfl-Riesch
27. 12 lutego 2014 Rosja Soczi Zjazd 1:41,57 +2,86 Szwajcaria Dominique Gisin
Słowenia Tina Maze
19. 15 lutego 2014 Rosja Soczi Supergigant 1:25,52 +3,01 Austria Anna Fenninger
DNF2 18 lutego 2014 Rosja Soczi Gigant 2:36,87 – Słowenia Tina Maze
2. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gigant 2:20,02 +0,39 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
13. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Supergigant 1:21,11 +0,89 Czechy Ester Ledecká
2. 21 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Zjazd 1:39,22 +0,09 Włochy Sofia Goggia
4. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Superkombinacja 2:20,90 +1,73 Szwajcaria Michelle Gisin
5. 7 lutego 2022 Pekin Gigant 1:55,69 +0,96 Szwecja Sara Hector
6. 11 lutego 2022 Pekin Supergigant 1:13,51 +0,58 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
14. 15 lutego 2022 Pekin Zjazd 1:31,87 +2,10 Szwajcaria Corinne Suter

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF 5 lutego 2013 Austria Schladming Supergigant 1:35,39 – Słowenia Tina Maze
17. 8 lutego 2013 Austria Schladming Superkombinacja 2:39,92 +5,84 Niemcy Maria Höfl-Riesch
27. 10 lutego 2013 Austria Schladming Zjazd 1:50,00 +3,67 Francja Marion Rolland
21. 14 lutego 2013 Austria Schladming Gigant 2:08,06 +4,68 Francja Tessa Worley
20. 3 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Supergigant 1:10,29 +2,40 Austria Anna Fenninger
25. 6 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Zjazd 1:45,89 +2,65 Słowenia Tina Maze
9. 9 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Kombinacja 2:33,37 +2,61 Słowenia Tina Maze
18. 12 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Gigant 2:19,16 +3,65 Austria Anna Fenninger
6. 7 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:21,34 +0,69 Austria Nicole Schmidhofer
10. 10 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Kombinacja 1:58,88 +1,96 Szwajcaria Wendy Holdener
20. 12 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:32,85 +2,06 Słowenia Ilka Štuhec
18. 16 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:05,55 +2,84 Francja Tessa Worley
6. 5 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:04,89 +0,16 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
3. 8 lutego 2019 Szwecja Åre Kombinacja 2:02,13 +0,45 Szwajcaria Wendy Holdener
5. 10 lutego 2019 Szwecja Åre Zjazd 1:01,74 +0,59 Słowenia Ilka Štuhec
4. 14 lutego 2019 Szwecja Åre Gigant 2:01,97 +0,50 Słowacja Petra Vlhová
12. 11 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:25,51 +1,23 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
10. 13 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:34,27 +0,99 Szwajcaria Corinne Suter
9. 15 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:07,22 +4,93 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
9. 18 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 2:30,66 +1,70 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
DNS2 6 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Kombinacja 1:57,47 - Włochy Federica Brignone
5. 8 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Supergigant 1:28,06 +0,36 Włochy Marta Bassino
10. 11 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Zjazd 1:28,03 +0,84 Szwajcaria Jasmine Flury
3. 17 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Gigant 2:07,13 +0,22 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
35. 31 stycznia 2010 Francja Region Mont Blanc Supergigant 1:32,21 +2,55 Francja Marine Gauthier
26. 1 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Slalom 1:34,47 +5,87 Niemcy Christina Geiger
13. 4 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Zjazd 1:20,89 +1,65 Francja Jéromine Géroudet
9. 5 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Gigant 1:38,34 +1,31 Norwegia Mona Løseth
5. 5 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Kombinacja ? – Norwegia Mona Løseth
19. 1 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Zjazd 1:32,11 +2,40 Norwegia Lotte Smiseth Sejersted
DNF1 2 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:28,27 – Szwecja Sara Hector
DNF 5 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Supergigant 1:28,23 – Włochy Elena Curtoni
4. 1 marca 2012 Włochy Roccaraso Slalom 1:41,19 +1,83 Austria Stephanie Brunner
1. 3 marca 2012 Włochy Roccaraso Gigant 2:40,02 – –
3. 6 marca 2012 Włochy Roccaraso Supergigant 1:06,99 +0,04 Norwegia Annie Winquist
1. 8 marca 2012 Włochy Roccaraso Kombinacja ? – –
10. 21 lutego 2013 Kanada Mont-Sainte-Anne Slalom 1:52,10 +2,46 Szwecja Magdalena Fjällström
2. 22 lutego 2013 Kanada Mont-Sainte-Anne Gigant 2:22,23 +0,14 Austria Lisa-Maria Zeller
5. 24 lutego 2013 Kanada Le Massif Supergigant 1:0089 +1,18 Austria Stephanie Venier
14. 26 lutego 2013 Kanada Le Massif Zjazd 1:11,18 +1,06 Francja Jennifer Piot
1. 26 lutego 2013 Kanada Québec Kombinacja ? – –

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2011/2012 117.
2012/2013 84.
2013/2014 48.
2014/2015 32.
2015/2016 36.
2016/2017 20.
2017/2018 8.
2018/2019 7.
2019/2020 nie startowała
2020/2021 29.
2021/2022 4.
2022/2023 6.
2023/2024 11.

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas jazdy Miejsce Strata Zwyciężczyni
1. 16 grudnia 2017 Francja Val d’Isère Supergigant 1:05,25 3. +0,39 Stany Zjednoczone Lindsey Vonn
2. 23 stycznia 2018 Włochy Kronplatz Gigant 2:06,22 2. +0,03 Niemcy Viktoria Rebensburg
3. 9 marca 2018 Niemcy Ofterschwang Gigant 2:34,80 1. – –
4. 24 listopada 2018 Stany Zjednoczone Killington Gigant 1:51,82 2. +0,49 Włochy Federica Brignone
5. 2 grudnia 2018 Kanada Lake Louise Supergigant 1:20,18 2. +0,77 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
6. 1 lutego 2019 Słowenia Maribor Gigant 2:32,24 3. +0,93 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
Słowacja Petra Vlhová
7. 19 grudnia 2021 Francja Val d’Isère Supergigant 1:19,23 2. +0,33 Włochy Sofia Goggia
8. 26 lutego 2022 Szwajcaria Crans-Montana Zjazd 1:30,17 2. +0,21 Czechy Ester Ledecká
9. 17 marca 2022 Francja Courchevel Supergigant 1:13,68 1. – –
10. 4 grudnia 2022 Kanada Lake Louise Supergigant 1:20,75 3. +0,16 Szwajcaria Corinne Suter
11. 22 stycznia 2023 Włochy Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:23,22 1. – –
12. 25 stycznia 2023 Włochy Kronplatz Gigant 2:03,28 2. +0,82 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
13. 16 marca 2023 Andora Soldeu Supergigant 1:26,70 3. +0,47 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
14. 27 stycznia 2024 Włochy Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:33,50 1. – –

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Alpine skiing; Ragnhild Mowinckel. [w:] Alpine Skiing [on-line]. olympiatoppen.no. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
  2. ↑ a b Ragnhild MOWINCKEL; FIS. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  3. ↑ Ragnhild MOWINCKEL; National Junior Championships. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  4. ↑ Ragnhild MOWINCKEL; National Championships. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  5. ↑ Ragnhild MOWINCKEL; European Cup. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Ragnhild MOWINCKEL; FIS Junior World Ski Championships. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  7. ↑ a b Ragnhild MOWINCKEL; World Cup. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  8. ↑ a b c Ragnhild MOWINCKEL; FIS World Ski Championships. [w:] Results [on-line]. fis-ski.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  9. ↑ Sochi 2014: Alpine skiing - Women's giant slalom results. [w:] Alpine Skiing [on-line]. bbc.com. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  10. ↑ Olympics-Alpine skiing-Women's super combined overall result. [w:] Olympics News [on-line]. reuters.com, 2014-02-10. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).
  11. ↑ Alpine Skiing. [w:] Sochi 2014 [on-line]. olympic.org. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
  12. ↑ Reuters Staff: Alpine skiing: Vonn enjoys first World Cup win of season. [w:] Sports News [on-line]. reuters.com, 2017-12-16. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  13. ↑ Alpine Skiing. [w:] Pyeongchang [on-line]. olympic.org. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
  14. ↑ Yongpyong Alpine Centre - Alpine Skiing - Ladies' Giant Slalom - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 15 lutego 2018. [dostęp 2018-02-21]. (ang.).
  15. ↑ Jeongseon Alpine Centre - Alpine Skiing - Ladies' Downhill - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 21 lutego 2018. [dostęp 2018-02-21]. (ang.).
  16. ↑ Shiffrin clinches overall Alpine Ski World Cup for 2nd consecutive year. [w:] Alpine Ski World Cup [on-line]. efe.com, 2018-03-09. [dostęp 2018-11-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ragnhild_Mowinckel&oldid=73229623”