Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni 1975
| Inauguracja | |
|---|---|
| Zakończenie | |
| Mistrzowie | |
| Kierowcy | |
| Zespoły | |
| Poprzedni sezon • Następny sezon | |
Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni 1975 kolejny sezon serii rajdowej Rajdowego Pucharu Pokoju i Przyjaźni (CoPaF) rozgrywanej w krajach socjalistycznych w roku 1975. Sezon ten składał się z sześciu rajdów i rozpoczął się 30 maja, a zakończył 14 grudnia, zwycięzcą został Polak Błażej Krupa, zespołowo wygrała drużyna ZSRR.
Kalendarz[1][edytuj | edytuj kod]
| Runda | Data | Nazwa rajdu | Baza rajdu | Nawierzchnia | Zwycięzca | Wyniki |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 30-31 maja |  7. Rajd Volán
|
Győr | Asfalt | Attila Ferjáncz
|
Wyniki |
| 2 | 21-22 czerwca |  6. Rajd Złote Piaski
|
Mieszana |  Andrzej Jaroszewicz[a]
|
Wyniki | |
| 3 | 11-13 lipca | 35. Rajd Polski
|
Wrocław | Mieszana | Andrzej Jaroszewicz[b]
|
Wyniki |
| - | 1-3 sierpnia |  Rajd Dunaju
|
odwołany[c] | - | ||
| 4 | 27-29 września |  7. Rajd Tatr
|
Poprad | Asfalt | Andrzej Jaroszewicz
|
Wyniki |
| 5 | 23-25 października |  18. Rajd Wartburga
|
Eisenach | Mieszana | Błażej Krupa
|
Wyniki |
| 6 | 8-14 grudnia |  4. Rajd Russkaya Zima
|
Lwów-Kijów-Moskwa | Mieszana | Błażej Krupa
|
Wyniki |
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 6. Rajdu Złote Piaski był Włoch Fulvio Bacchelli, Andrzej Jaroszewicz w klasyfikacji generalnej zajął trzecie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 35. Rajdu Polski był Włoch Maurizio Verini, Andrzej Jaroszewicz w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
- ↑ Rajd został odwołany z powodu panującej w tym czasie w Rumunii klęski powodzi.
Klasyfikacja kierowców[1][3][edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Kierowca | VOL
|
BUL
|
POL
|
TAT
|
WAR
|
RUS
|
Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Błażej Krupa
|
3 | 5 | NU | 2 | 1 | 1 | 150 |
| 2 | Ilija Czubrikow
|
4 | 2 | 2 | 3 | 2 | 2 | 144 |
| 3 | Andrzej Jaroszewicz
|
18 | 1 | 1 | 1 | NU | NU | 124 |
| 4 | Stasys Brundza
|
5 | 13 | 4 | 5 | - | 4 | 80 |
| 5 | Anatoliy Brum
|
- | - | - | - | 10 | 6 | 78 |
| 6 | Kolu Chubrikov
|
- | - | - | - | - | - | 60 |
| 7 | Yakov Agishev
|
12 | 10 | 6 | 11 | NU | 7 | 59 |
| 8 | Attila Ferjáncz
|
1 | NU | NU | 6 | NU | - | 55 |
| 9 | Vlastimil Havel
|
14 | 7 | - | - | 3 | 18 | 48 |
Klasyfikacja zespołowa[4][3][edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Zespół | Punkty |
|---|---|---|
| 1 | ZSRR
|
25 |
| 2 | Polska
|
20 |
| 3 | Czechosłowacja
|
20 |
| 4 | NRD
|
20 |
| 5 | Bułgaria
|
17 |
| 6 | Węgry
|
7 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b CoPaF 1975. www.ewrc-results.com. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).
- ↑ Jan Żdżarski: Rajd Dunaju odwołany. Słowo Powszechne nr 167 (8905), 1975. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).
- ↑ a b Walczy się do końca.... Motor Nr 2/1976, str. 14, 1976. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).
- ↑ SPORT SAMOCHODOWY. [w:] automobilklubpolski.pl [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-20)]. (pol.).