Rezerwat przyrody „Szulgan-Tasz”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rezerwat przyrody „Szulgan-Tasz”
Государственный природный биосферный заповедник «Шульган-Таш»
Ilustracja
Rzeka Biełaja
Państwo

 Rosja

Republika

 Baszkortostan

Położenie

Ural Południowy

Data utworzenia

1 czerwca 1986 roku

Powierzchnia

225,31 km²

Ochrona

kategoria IUCNIa (ścisły rezerwat przyrody)

Położenie na mapie Baszkortostanu
Mapa konturowa Baszkortostanu, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Rezerwat przyrody „Szulgan-Tasz””
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Rezerwat przyrody „Szulgan-Tasz””
Ziemia53°02′00″N 57°03′00″E/53,033333 57,050000
Strona internetowa

Rezerwat przyrody „Szulgan-Tasz” (ros. Государственный природный биосферный заповедник «Шульган-Таш») – ścisły rezerwat przyrody (zapowiednik) w Baszkortostanie w Rosji. Znajduje się w rejonie burziańskim, a jego obszar wynosi 225,31 km². Rezerwat został utworzony dekretem rządu Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej z dnia 1 czerwca 1986 roku. W 2012 roku został wpisany na wstępną Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO[1] i w tym samym roku wraz z Parkiem Narodowym „Baszkiria” otrzymał status rezerwatu biosfery UNESCO[2] pod wspólną nazwą „Baszkirski Ural”. Graniczy z tym parkiem od południa i zachodu. Dyrekcja rezerwatu znajduje się w miejscowości Irgizły[3][4].

Jaskinia Kapowa
Pszczoła środkowoeuropejska (Apis mellifera mellifera)

Opis[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat znajduje się u podnóża zachodnich zboczy Uralu Południowego, w dorzeczu rzek Biełaja i Nugusz. Głównym celem jego stworzenia była ochrona rdzennej populacji pszczół środkowoeuropejskich (jedyny rezerwat na świecie, który chroni pszczoły)[1][5], a także Jaskini Kapowej (Szulgan-Tasz), w której znajduje się największa ilość rysunków naskalnych w Europie Środkowej i Wschodniej. Ważnym zadaniem rezerwatu jest także zachowanie ekosystemów górskiej tajgi[6][7].

Teren rezerwatu to niskie grzbiety górskie (100–300 m n.p.m.) poprzecinane licznymi potokami i rzekami. Od południa i północnego zachodu rezerwat ograniczają, głębokie na 100–150 m, doliny rzek Biełaja i Nugusz[6].

Klimat rezerwatu jest kontynentalny. Średnia miesięczna temperatura w styczniu wynosi -16 С, w czerwcu i lipcu +16 °С[8].

Flora[edytuj | edytuj kod]

Większą część rezerwatu pokrywają lasy. Jest on położony na styku lasów liściastych i tajgi jasnej. Znajduje się tu wschodnia granica zasięgu lipy, dębu, wiązu, klonu. Głównymi gatunkami lasotwórczymi są lipa drobnolistna, sosna syberyjska, brzoza brodawkowata i osika. Na południowych i południowo-zachodnich zboczach występują górskie stepy. Rosną tu gatunki reliktowe i endemiczne jak np.: Melilotoides platycarpos, Schivereckia podolica i Zygadenus sibiricus, pierwiosnek zarzyczkowaty, modrzyk z gatunku Cicerbita uralensis, groszek z gatunku Lathyrus litvinovii i inne[8][9][6][10].

Fauna[edytuj | edytuj kod]

W rezerwacie występuje 61 gatunków ssaków, 29 gatunków ryb, 5 gatunków płazów, 6 gatunków gadów i 204 gatunki ptaków. Oprócz szczególnie chronionej pszczoły żyją tu też m.in. niedźwiedź brunatny, wilk szary, dzik euroazjatycki, jeleń wschodni, łoś euroazjatycki, jenot azjatycki, borsuk europejski, wydra europejska, bóbr europejski[9][6].

Z ptaków żyje tu m.in.: sokół wędrowny, bielik, jastrząb zwyczajny, kania czarna, orzeł przedni, orlik grubodzioby, orzeł cesarski, pustułka zwyczajna, gadożer zwyczajny, bernikla rdzawoszyja, bocian czarny, rybołów, łabędź czarnodzioby[9][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b UNESCO World Heritage Centre, Bashkir Ural [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2021-12-16] (ang.).
  2. Bashkirskiyi Ural Biosphere Reserve, Russian Federation [online], UNESCO, 18 kwietnia 2019 [dostęp 2021-12-16] (ang.).
  3. Шульган-Таш | ООПТ России [online], oopt.aari.ru [dostęp 2021-12-16].
  4. Шульган-Таш | Шульган-Таш [online], shulgan-tash.ru [dostęp 2021-12-16].
  5. Сохранение бурзянской бортевой пчелы | Шульган-Таш [online], shulgan-tash.ru [dostęp 2021-12-16].
  6. a b c d e Редакция | Государственный природный заповедник «Шульган-Таш» | Журнал «География» № 23/2008 [online], geo.1sept.ru [dostęp 2021-12-16].
  7. Шульган-Таш, государственный природный заповедник [online], www.mnr.gov.ru [dostęp 2021-12-16].
  8. a b Заповедник Шульган-Таш [online], www.ecotravel.ru [dostęp 2021-12-16].
  9. a b c Заповедник Шульган-таш [online], Отдых на природе. Места, статьи, события. [dostęp 2021-12-16] (ros.).
  10. Флора и растительность | Шульган-Таш [online], shulgan-tash.ru [dostęp 2021-12-16].