Romuald Ratajczak
 generał dywizji
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 lipca 1953 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
komendant Akademii Obrony Narodowej |
| Odznaczenia | |
    
| |
Romuald Józef Ratajczak (ur. 5 lipca 1953 r. we Wrocławiu) – generał dywizji Wojska Polskiego, inżynier, doktor nauk technicznych, doradca szefa BBN.
Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]
W latach 1972–1978 był podchorążym Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie. Po ukończeniu studiów pozostał w uczelni, w charakterze asystenta, a później starszego asystenta i adiunkta. W 1981 ukończył Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu. Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1].
W 1991 został skierowany na misję ONZ jako obserwator wojskowy. Od 1992 szef Wydziału Reagowania Kryzysowego, a następnie główny specjalista w Departamencie Bezpieczeństwa Międzynarodowego MON. W 1996 został szefem sekretariatu sekretarza stanu MON, a od 1999 dyrektorem Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych MON. Od 2003 został doradcą ds. obronnych w Stałym Przedstawicielstwie UZE w Brukseli. W 2006 objął stanowisko dyrektora Departamentu Współpracy Międzynarodowej MON. W 2007 wyznaczono go ponownie na stanowisko dyrektora Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych MON. W latach 2009-2012 pełnił obowiązki rektora-komendanta Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Jest doradcą szefa BBN. W 2013 zakończył zawodową służbę wojskową[2].
Wykształcenie wojskowe[edytuj | edytuj kod]
- Wojskowa Akademia Techniczna w Warszawie– studia magisterskie (1972-1978) i doktoranckie (1987)
- Europejskie Centrum Studiów Bezpieczeństwa w Garmisch Partenkirchen (1995) - studia podyplomowe
- Royal College of Defence Studies w Londynie (1998) studia ze strategii polityki obronnej
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[3]
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Złoty Medal za Długoletnią Służbę (2013)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jacek Gądek: Wyciek z akt osobowych uderza w ludzi prezydenta. W odpowiedzi BBN kończy z "pierdołowatością". [w:] gazeta.pl [on-line]. 02.10.2017. [dostęp 2017-10-06].
- ↑ a b Bogumiła Piekut: Żołnierzem zostaje się do końca życia. [w:] Polska-zbrojna.pl [on-line]. 28.01.2013. [dostęp 2024-04-27].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 103, poz. 1033
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Władze Akademii Obrony Narodowej. aon.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-20)].
- Absolwenci Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu
- Absolwenci Wojskowej Akademii Technicznej
- Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
- Generałowie dywizji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Komendanci Akademii Obrony Narodowej
- Ludzie urodzeni we Wrocławiu
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Pracownicy Biura Bezpieczeństwa Narodowego
- Wykładowcy Wojskowej Akademii Technicznej
- Urodzeni w 1953