Ronald Bannerman
| 17 zwycięstw | |
| |
 Air Commodore
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 sierpnia 1978 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1917 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
adwokat |
| Odznaczenia | |
 
| |
Ronald Burns Bannerman (ur. 21 września 1890, zm. 2 sierpnia 1978) – nowozelandzki as lotnictwa Royal Flying Corps z 17 potwierdzonymi zwycięstwami w I wojnie światowej.
Ronald Burns Bannerman urodził się w Nowej Zelandii w Invercargill. Ojcem był William D. D. Bannerman, a matką Agnes Gibson McEwe[1]. Ronald miał dwóch braci, Jamesa W. Hugh, ur. 1887, oraz Wilfreda Ellesa, ur. około 1892. Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia na Uniwersytecie Otago. W marcu 1916 roku razem z kilkunastoma innymi Nowozelandczykami rozpoczął naukę latania w the New Zealand Flying School. Ukończył kurs pilotażu i uzyskał licencję pilota w grudniu tego roku. Po podróży drogą morską do Wielkiej Brytanii zaciągnął się do Royal Flying Corps w dniu 29 marca 1917 roku[2]
Latem 1918 roku Bannerman został skierowany do No. 79 Squadron RAF stacjonującego we Francji.
Pierwsze zwycięstwo odniósł 4 sierpnia na samolocie Sopwith Dolphin nad niemieckim samolotem Fokker D.VII, w okolicach Neuve Eglise. 29 sierpnia 1918 roku odniósł 5 zwycięstwo powietrzne dające mu tytuł asa. Ostatnie 17 zwycięstwo odniósł 4 listopada. Po zakończeniu wojny Bannerman miał wylatane 396 godzin, 190 misji bojowych, został odznaczony dwukrotnie Distinguished Flying Cross.
W RAF Bannerman pozostał do czerwca 1919 roku. Potem przeszedł do rezerwy w stopniu kapitana i z ponad 500 godzinami lotów w powietrzu. Powrócił do Nowej Zelandii gdzie przez resztę swojego życia pracował jako prawnik i adwokat.
W czasie II wojny światowej zgłosił się do służby w Royal New Zealand Air Force. Służył w naczelnym dowództwie lotnictwa do października 1945 roku. Do rezerwy przeszedł w stopniu Air Commodore (generała brygady). W czasie służby został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego.
Po wojnie powrócił do pracy zawodowej jako prawnik. Zmarł w domu starców w Gore 2 sierpnia 1978 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Burness Genealogy and Family History – Person Page [online], www.burness.ca [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-02].
- ↑ Patrz The aerodrome.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Christopher F. Shores, Russell Guest: Above the trenches: a complete record of the fighter aces and units of the British Empire Air forces 1915-1920. London: Grub Street, 1990. ISBN 978-0-948817-19-9.
- Christopher F. Shores, Mark Rolfe: British and Empire Aces of World War I (Osprey Aircraft of the Aces No 45). Osprey Publishing (UK), s. 64. ISBN 1-84176-377-2.
- New Zealand Fighter Pilot Museum: Captain Ronald Burns Bannerman. [dostęp 2011-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 maja 2010)]. (ang.).
- The Aerodrome: Ronald Burns Bannerman (lista zwycięstw). [dostęp 2011-03-11]. (ang.).