Rozchodnikowiec Ewersa

Rozchodnikowiec Ewersa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	Saxifraganae
Rząd	skalnicowce
Rodzina	gruboszowate
Rodzaj	rozchodnikowiec
Gatunek	rozchodnikowiec Ewersa
	Nazwa systematyczna
	Hylotelephium ewersii (Ledeb.) H. Ohba; Bot. Mag. (Tokyo) 90(1017):50. 1977
Synonimy
	Sedum ewersii Ledeb.;
	Sedum ewersii Ledeb.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rozchodnikowiec Ewersa (Hylotelephium ewersii) – gatunek rośliny z rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). Pochodzi z Azji (Afganistan, Ałtaj, Kirgistan, Kazachstan, Tadżykistan, Mongolia, Chiny, Pakistan, Indie)^[3]. Jest uprawiany w wielu krajach jako roślina ozdobna, przez ogrodników dość często nazywany jest (błędnie) rozchodnikiem Ewersa (Sedum ewersii).

Morfologia i biologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Bylina, hemikryptofit. Niski sukulent tworzący płożące się po ziemi grube i mięsiste, rozgałęzione pędy o czerwonobrunatnym zabarwieniu^[4]. Osiąga wysokość do 20 cm.
Liście: Ulistnienie skrętoległe, liście jajowate, o długości do 25 mm, mięsiste. Pokryte są woskiem, mają niebieskawą barwę i podczas kwitnienia zaczynają stopniowo opadać^[5].
Kwiaty: Różowe, promieniste, na szczytach pędów. Kwitnie od wiosny do późnego lata.

Zastosowanie i uprawa[edytuj | edytuj kod]

Nadaje się do ogrodów skalnych i wrzosowiskowych, szczególnie na murki i szczeliny skalne, tak, by jego pędy zwisały, może też być w ogródkach tych sadzony pomiędzy kamieniami^[5]. Może być sadzony pojedynczo, lub w grupach po 2-9 roślina na 1 m²^[5]. Uprawiany jest ze względu na ładny pokrój i barwę pędów, ozdobne liście i kwiaty.
Może być uprawiany w strefach klimatycznych 4-9^[4]. Preferuje żyzne i przepuszczalne gleby, ale rośnie też w każdej glebie ogrodowej^[4]. Powinien mieć stanowisko słoneczne. Po przekwitnieniu ścina się nadziemne pędy^[5]. Rozmnaża się go przez podział bryły korzeniowej lub przez sadzonki pędowe.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].
↑ ^a ^b ^c GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
↑ ^a ^b ^c ^d Sedum ewersii. Związek Szkółkarzy Polskich. [dostęp 2010-01-28].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).

[3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].

[E-4] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[A-5] Sedum ewersii. Związek Szkółkarzy Polskich. [dostęp 2010-01-28].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]