Sławomir Wycech
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 września 1939 |
| profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: fizyka jądrowa i cząstek elementarnych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1966 – fizyka teoretyczna |
| Habilitacja |
1974 – fizyka teoretyczna |
| Profesura |
1989 |
| profesor | |
| Instytut | |
| Stanowisko |
Kierownik Zakładu Teoretycznego IBJ, NCBJ |
| Odznaczenia | |
| |
Sławomir Wojciech Wycech (ur. 20 września 1939 w Warszawie) – polski naukowiec, fizyk teoretyk, doktor habilitowany nauk fizycznych, specjalista w zakresie fizyki jądrowej, szczególnie problemów z pogranicza fizyki atomu, fizyki jądra i fizyki cząstek elementarnych[1].
Stopnie naukowe[edytuj | edytuj kod]
- 1961 – magisterium na Wydziale Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego,
- 1966 – doktorat w dziedzinie fizyki teoretycznej za pracę o absorpcji jądrowej mezonów K na Wydziale Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego,
- 1974 – habilitacja w Instytucie Badań Jądrowych w wyniku rozprawy „Kaonic Atoms”,
- 1989 – tytuł profesora.
Zainteresowania naukowe i prace badawcze[2][edytuj | edytuj kod]
Zajmuje się problemami z pogranicza fizyki atomu, fizyki jądra i fizyki cząstek elementarnych, zwłaszcza atomami, w których w dodatku do elektronów na orbicie atomowej znajduje się jakaś "złapana" cząstka elementarna. Bada czasy życia i poziomy energetyczne takich egzotycznych atomów: mezonowych, hiperonowych i anty-protonowych (p-bar), aby poznać naturę oddziaływań jądrowych tych cząstek i badać pewne cechy struktury jąder atomowych oraz reakcje materii jądrowej na obce ciała. Szczególnym tematem jest tu zachowanie się stanów pobudzonych cząstek elementarnych umieszczonych w materii jądrowej.
Zawsze był teoretykiem bliskim badaniom eksperymentalnym. W dziedzinie atomów K-mezonowych brał udział w pracach Europejskiej Współpracy K[3] i kontynuował badania w Oxfordzie, Karlsruhe, CERN-ie, Seattle. Od września 1980 do czerwca 1981 był profesorem w instytucie NORDITA[4] w Helsinkach, gdzie potem przez 30 lat wygłaszał coroczne wykłady. Obecnie pracuje z grupą eksperymentalną z INCN/Frascati. Wyjaśnił mechanizm przyciągana mezonu K przez jądra atomowe jako proces kolejnego pobudzania protonów do pewnego stanu rezonansowego hiperonu. Uczestniczył w monachijsko-warszawskim projekcie, którego celem było znalezienie halo neutronowego[5] na powierzchni jąder atomowych poprzez badanie rozpadów atomów p-bar. Prace te są kontynuowane w zbliżonym eksperymencie PUMA[6] w CERN, gdzie są planowane pomiary halo neutronowego w jądrach radioaktywnych.
Dorobek prof Wycecha został ostatnio szeroko omówiony i doceniony na specjalnej sesji w Europejskim Centrum Badań Teoretycznych Fizyki Jądra Atomowego, ECT* Trento[2][7]
170 publikacji[8] i ponad 4000 cytowań.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- 2005 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[9][10]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prof. dr hab. Sławomir Wycech, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-10-22].
- ↑ a b Dorobek prof. Sławomira Wycecha doceniony na specjalnej sesji ECT* Trento
- ↑ Fizyka wysokich energii w Polsce: pierwsze 50 lat, Andrzej Kajetan Wróblewski, Postępy Fizyki 44, 153-199 (1993)), przypis 13.
- ↑ Nordic Institute for Theoretical Physics [dostęp 3.11.2021]
- ↑ halo neutronowe, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-23].
- ↑ Antyprotony pomogą zbadać jądra nietrwałe (dostęp 21.10.2021)
- ↑ Europejskie Centrum Badań Teoretycznych Fizyki Jądra Atomowego, ECT* Trento
- ↑ Publikacje prof. Sławomira Wycecha
- ↑ 50 lat Instytutu Badań Jądrowych
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 czerwca 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 66, poz. 920).