Scipione Borghese (1734–1782)
Kardynał prezbiter | |
Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1734 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 grudnia 1782 |
Legat papieski w Ferrarze | |
Okres sprawowania |
1771–1778 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
22 września 1759 |
Sakra biskupia |
9 czerwca 1765 |
Kreacja kardynalska |
10 września 1770 |
Kościół tytularny |
Santa Maria sopra Minerva |
Data konsekracji |
22 września 1759 | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
|
Scipione Borghese (ur. 1 kwietnia 1734 w Rzymie, zm. 26 grudnia 1782 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 1 kwietnia 1734 roku w Rzymie, jako syn Camilla Borghese i Agnese Colonny[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie wstąpił do zakonu maltańskiego i został referendarzem Trybunału Sygnatury Apostolskiej[1]. 22 września 1759 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 5 czerwca 1765 roku został tytularnym arcybiskupem Teodozji, a cztery dni później przyjął sakrę[2]. Jednocześnie został asystentem Tronu Papieskiego[1]. W latach 1766–1771 był prefektem Domu Papieskiego[2]. 10 września 1770 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria sopra Minerva[2]. W okresie 1771–1778 był legatem w Ferrarze, a w latach 1779–1780 – kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1]. Zmarł 26 grudnia 1782 roku w Rzymie[1].