Scotina celans
| Scotina celans | |||
| (Blackwall, 1841) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Scotina celans | ||
| Synonimy | |||
| |||
Scotina celans – gatunek pająka z rodziny obniżowatych.
Gatunek ten opisany został w 1841 roku przez Johna Blackwalla jako Agroeca celans[1]. Giovanni Canestrini i Pietro Pavesi umieścili go w 1868 roku w rodzaju Liocranum[2]. Do rodzaju Scotina przeniósł go w 1902 roku Friedrich Wilhelm Bösenberg[3].
Samce osiągają od 2,4[4] do 3,3 mm, a samice od 3 do 4,8 mm długości ciała[5]. Karapaks zmierzony u dwóch samców miał od 1,24 do 1,44 mm długości oraz od 0,92 do 1,12 mm szerokości, zaś u czternastu samic od 1,59 do 1,94 mm długości i od 1,14 do 1,49 mm szerokości[4]. Ubarwienie karapaksu jest żółtawobrązowe do ciemnego z jasnym i wąskim pasem środkowym, jasnymi pasami rozchodzącymi się promieniście i ciemnobrązowymi pasami bocznymi[4][5]. Jasnobrązowawe szczękoczułki mają po 4 ząbki na przedniej i 3 zęby na tylnej krawędzi. Jasnożółtawobrązowe sternum ma ciemniejsze brzegi. Barwa odnóży jest żółtawobrązowa, w przypadku dwóch początkowych par z brązowawymi rzepkami, goleniami i nadstopiami. Opistosoma (odwłok) ma jasnobrązowawy spód[4], zaś wierzch ciemnołupkowoszary lub oliwkowoczarny z wzorem barwy rudobrązowej, jasnobrązowej lub żółtej[4][5].
Nogogłaszczki samca mają trzy makrochety (szczecinki makroskopowe) na wierzchołku cymbium, łukowato zakrzywioną apofizę tegularną[4] oraz krótką, spiczastą i nieco zakrzywioną ku grzbietowi apofizę retrolateralną. Ostro zakrzywiony ku górze embolus tworzy szeroką pętlę, a jego nasada jest szeroka i kanciasta[4][5]. Płytka płciowa samicy ma przód częściowo podzielony owłosioną przegrodą, nieco zakrzywione krawędzie boczne[4] oraz nieco zakrzywioną z przodu beleczkę kutykularną[5]. Przewody kopulacyjne częściowo prześwitują przez kutykulę. Kształt zbiorników nasiennych jest beczułkowaty, poprzecznie rozszerzony[4].
Pająk znany z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Polski, Estonii, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Słowenii, Chorwacji, Bułgarii, Rosji i Algierii[6][5]. Zamieszkuje skraje lasów, suche łąki, wrzosowiska[5] i kamieniste stoki[4]. Bytuje w ściółce i wśród mchów[4]. Dojrzałe osobniki są aktywne przez cały rok[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J. Blackwall. The difference in the number of eyes with which spiders are provided proposed as the basis of their distribution into tribes; with descriptions of newly discovered species and the characters of a new family and three new genera of spiders. „Transactions of the Linnean Society of London”. 18, s. 601-670, 1841.
- ↑ G. Canestrini, P. Pavesi. Araneidi italiani. „Atti della Società Italiana di Scienze Naturali”. 11, s. 738-872, 1868.
- ↑ W. Bösenberg. Die Spinnen Deutschlands. II-IV. „Zoologica (Stuttgart)”. 14 (2-4), s. 97-384, 1902. DOI: 10.5962/bhl.title.6508.
- ↑ a b c d e f g h i j k S. Almquist. Swedish Araneae, part 2--families Dictynidae to Salticidae. „Insect Systematics & Evolution, Supplement”. 63, s. 285-601, 2006.
- ↑ a b c d e f g h Wolfgang Nentwig, Theo Blick, Daniel Gloor, Ambros Hänggi, Christian Kropf: Scotina celans. [w:] Araneae. Spiders of Europe. Version 07.2018 [on-line]. Universität Bern. [dostęp 2018-11-07].
- ↑ Scotina celans. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-11-07].