Siekierno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siekierno
zniesiona wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Bodzentyn

SIMC

0230355

Położenie na mapie gminy Bodzentyn
Mapa konturowa gminy Bodzentyn, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Siekierno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Siekierno”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Siekierno”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Siekierno”
Ziemia50°58′47″N 20°56′43″E/50,979722 20,945278

Siekierno – dawna wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Bodzentyn.

Siekierno było wsią biskupstwa krakowskiego w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[1].

1 stycznia 2006 roku, na wniosek Rady Gminy Bodzentyn, nazwa Siekierno została zlikwidowana przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji[2]. Z Siekierna wyodrębniono cztery odrębne miejscowości: Siekierno-Podmieście, Siekierno-Przedgrab[3], Siekierno-Smyków i Siekierno-Stara Wieś[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W "Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich" istnieje zapis o prawie do osadzenia wsi Siekierno datowany na rok 1334. W roku tym Jan Grot biskup krakowski "nadaje Łukaszowi sołtystwo we wsi Siekierno nad rzeką Crzemrza dla osadzenia wsi na 12 łanach na prawie średzkim (Kod. kat. krak. II, 10)"[5]

W latach 1826-1831 działała w Siekiernie Szkoła Leśna Praktyczna – oddział Szkoły Szczególnej Leśnictwa w Warszawie (1818-1831)[6]. Zamknięta została w ramach represji po upadku powstania listopadowego. Pozostałością po szkole jest niewielki park o powierzchni 0,34 ha, którego drzewostan tworzą rodzime gatunki liściaste: klon zwyczajny, jesion wyniosły, buk zwyczajny, jarząb pospolity, a ponadto modrzew polski. W 2002 r. dawny park wpisany został do rejestru zabytków przyrody jako część składowa Sieradowickiego Parku Krajobrazowego (nr ewidencyjny WKP 27).

W sierpniu 1944 w lesie siekierzyńskim doszło do mordu dokonanego przez oddział AK na grupie ukrywających się uciekinierów z getta w Skarżysku-Kamiennej. Zamordowano kilkadziesiąt osób (od 30 do 50, w tym kilka nieletnich dziewcząt). Zabójcy należeli do dowodzonego przez por. Kazimierza Olchowika ps. „Zawisza” oddziału „Barwy Białe” należącego do 2 Pułku Piechoty Legionów Armii Krajowej[7].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
  2. Dz.U. z 2005 r. nr 264, poz. 2208.
  3. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-03-06].
  4. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-03-06].
  5. SgKP: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. [dostęp 2013-07-30].
  6. Historia Wydz. Leśnego SGGW.
  7. Piotr Zychowicz o zbrodni w Suchedniowem. Partyzanci z AK zamordowali grupę Żydów [online], historia.wp.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).