Sieniawka (powiat zgorzelecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sieniawka
wieś
Ilustracja
Panorama Sieniawki
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

zgorzelecki

Gmina

Bogatynia

Wysokość

225-250[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

1065[3]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-921[4]

Tablice rejestracyjne

DZG

SIMC

0188890

Położenie na mapie gminy Bogatynia
Mapa konturowa gminy Bogatynia, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Sieniawka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sieniawka”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Sieniawka”
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego
Mapa konturowa powiatu zgorzeleckiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Sieniawka”
Ziemia50°53′47″N 14°50′37″E/50,896389 14,843611[1]

Sieniawka (niem. Kleinschönau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia, nad Nysą Łużycką.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Sieniawka to duża wieś leżąca na Pogórzu Izerskim, na zachodnim skraju Kotliny Turoszowskiej, na prawym brzegu Nysy Łużyckiej, na wysokości około 225–250 m n.p.m.[2]

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Od 1945 roku w gminie Opolno Zdrój, od 1954 w gromadzie Biedrzychowice Górne, przekształconej w 1959 r. w osiedle typu miejskiego. Od 1973 r. w gminie Bogatynia. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 1065 mieszkańców[3]. Jest trzecią co do wielkości miejscowością gminy Bogatynia.

Przejście graniczne[edytuj | edytuj kod]

Do roku 2007 znajdowało się tutaj drogowe przejście graniczne do Niemiec Sieniawka-Żytawa.

Transport[edytuj | edytuj kod]

Przez wieś przebiegają drogi lokalne 2361D i 2363D[5]. Na północnym wschodzie od wsi znajduje się droga transgraniczna DW 332[2].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:

  • kościół filialny parafii w Porajowie[7] pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, z 1660, 1794
  • kościół filialny pw. św. Jana Chrzciciela, z XVIII w.

Inne zabytki[2]:

Szpital i dawne koszary w Sieniawce[edytuj | edytuj kod]

W budynkach dawnych koszar w Sieniawce mieści się Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych. W czasach III Rzeszy w budynkach tych i wydrążonych pod nimi podziemiach znajdowała się filia obozu koncentracyjnego Groß-Rosen i zakładów lotniczych Junkers Flugzug und Motorenwerke. Produkowano tu m.in. podzespoły do bombowca Ju 188 oraz turboodrzutowego myśliwca Me 262. Prawdopodobnie wytwarzano też silniki odrzutowe do pocisków V1 i V2[8]. W laboratorium obozowym przeprowadzano natomiast eksperymenty medyczne pod nadzorem Josefa Mengele[9].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

OSP[edytuj | edytuj kod]

W Sieniawce funkcjonuje Ochotnicza Straż Pożarna (OSP), która została założona w 1947 roku. W 2011 roku (22 lipca) jednostka ta została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122267
  2. a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 312–315. ISBN 83-85773-61-4.
  3. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1165 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. Podstawowe Informacje [online], powiat.zgorzelec.pl [dostęp 2020-01-31] (pol.).
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 256. [dostęp 2012-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  7. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Porajowie. [dostęp 2023-12-27].
  8. P. Kałuża, Zagadka zatopionej fabryki, Focus Historia nr 3(50)/2011, s. 57.
  9. Joanna Lamparska: Imperium małych piekieł. Mroczne tajemnice obozu Gross-Rosen. Znak Horyzont, 2019. ISBN 978-83-240-5756-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]