Skalnica ziarenkowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skalnica ziarenkowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Saxifraganae

Rząd

skalnicowce

Rodzina

skalnicowate

Rodzaj

skalnica

Gatunek

skalnica ziarenkowata

Nazwa systematyczna
Saxifraga granulata L.
Sp. Pl. 1: 403. 1753

Skalnica ziarenkowata (Saxifraga granulata L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny skalnicowatych.

Rozmieszczenie[edytuj | edytuj kod]

Występuje w całej Europie. W Polsce dość pospolita na niżu, w górach rzadka.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Kwiat
Owoc
Pokrój
Długość 15-40 cm[3].
Kłącze
Z licznymi bulwkowatymi rozmnóżkami o średnicy 5 mm, różniące się w zależności od siedliska.
Łodyga
Cienka, pojedyncza, owłosiona. Wysokość od 20 do 50 cm.
Liście
Odziomkowe, okrągławonerkowate, głęboko karbowane lub karbowanoklapowane[3].
Kwiaty
Białe o długości 3 – 4 mm, kilka sztuk występuje w wiechowatej wierzchotce[3].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Rośnie na suchych, ubogich murawach, jako jedna z nielicznych skalnic nie występuje w górach. Rośnie również w widnych lasach, na ich brzegach i na przydrożach, umiarkowanie nawożonych łąkach. Występuje na jałowych i ubogich w wapń darniach. W Polsce przede wszystkim na niżu, sporadycznie w górach. Dość dobrze trzyma się podłoża, a rośnie przeważnie w otoczeniu bujnej roślinności. Oprócz rozmnażania przez nasiona istnieje możliwość wegetatywnego rozmnażania przez czerwone bulwy. Znajdują się one w kątach obumarłych liści rozetkowych znajdujących się przy ziemi[3]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Arrhenatheretalia elatioris[4].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z Saxifraga cuneata[5] i Saxifraga trabutiana[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
  3. a b c d Ursula Stichmann-Marny, Erich Kretzschmar: Przewodnik. Rośliny i Zwierzęta. Warszawa: Multico, 1997, s. 286. ISBN 83-7073-092-2.
  4. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  5. Saxifraga × blatii Mateo , Fabado & C.Torres (The International Plan Names Index)
  6. Saxifraga × sorianoi García Maroto & Gómez-Merc. (The International Plan Names Index)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998. ISBN 83-7129-756-4.
  • Ursula Stichmann-Marny, Erich Kretzschmar: Przewodnik. Rośliny i Zwierzęta. Warszawa: Multico, 1997. ISBN 83-7073-092-2.