Skaterometria atmosfery

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Skaterometria atmosfery (ang. scatterometry) to technika teledetekcyjna używana do oceny prędkości i kierunku wiatru na podstawie odbicia promieni mikrofalowych od powierzchni oceanu. Skaterometry mikrofalowe działają na zasadzie aktywnego radaru, wysyłają w kierunku oceanu fale mikrofalowe i odbierają ich odbicie od powierzchni oceanu. Analizując odbicie fal dla różnych kątów padania promieniowania mikrofalowego oblicza się wysokość fali na wodzie, oraz kierunek fal.

Rozpraszanie na falach kapilarnych[edytuj | edytuj kod]

Zjawisko rozpraszania mikrofal na morskich falach kapilarnych odgrywa pierwszoplanową rolę w ocenie prędkości i kierunku wiatru przy powierzchni oceanu na podstawie pomiarów z przestrzeni kosmicznej. Wykorzystuje się do tego własności fal na wodzie, dla których odchylenie od poziomu zależy od prędkości wiatru i ma dobrze zdefiniowany rozkład odchyleń jako funkcja prędkości i kierunku wiatru. Pomiary tego typu wykonano pierwszy raz używając zdjęć fotograficznych refleksów światła słonecznego na falach na oceanu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cox C. and W. Munk, 1954, The measurements of the roughness of the sea surface from photographs of the sun's glitter, J. Opt. Soc. Am. 44, 838-850.