Sokole Okno
49°14′21″N 19°51′39″E/49,239122 19,860892| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
6 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
1200 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
170 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SE, ku SE |
| Data odkrycia |
7 sierpnia 1966 roku |
| Odkrywca |
J. Kiełkowski i A. Skwierczyński |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-08.28 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′21″N 19°51′39″E/49,239122 19,860892
| |
Sokole Okno – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone w południowo-wschodniej ścianie Raptawickiej Turni, powyżej Szczeliny nad Mylną, na wysokości 1200 metrów n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 6 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia składa się z dwóch poziomych korytarzyków zaczynających się w niewielkich otworach wejściowych położonych obok siebie i łączących się w jeden, również poziomy, korytarz. Zwęża się on po kilku metrach w szczelinę nie do przejścia[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków i roślinności[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli J. Kiełkowski i A. Skwierczyński podczas wspinaczki ścianą Raptawickiej Turni w 1966 roku. Pierwszy jej plan i opis sporządził B. Uchmański w 1968 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-03-16] (pol.).