Sokoliczka
Na mapach: 
54°00′32″N 14°46′55″E/54,008889 14,781944
54°00′32″N 14°46′55″E/54,008889 14,781944| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Wysokość |
3,7 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego  | |
| 54°00′32″N 14°46′55″E/54,008889 14,781944
| |
Sokoliczka – wzniesienie morenowe[1] o wysokości 3,7 m n.p.m.[2][3] na Wybrzeżu Trzebiatowskim, nad cieśniną Dziwną, dokładniej nad brzegiem Sokolickiego Przepływu, położone w woj. zachodniopomorskim, w gminie Kamień Pomorski.
Sokoliczka znajduje się ok. 1,5 km na północny wschód od wsi Żółcino i ok. 1,8 km na południowy zachód od wsi Wrzosowo.
Teren Sokoliczki jest objęty obszarem specjalnej ochrony ptaków „Zalew Kamieński i Dziwna” oraz specjalnym obszarem ochrony siedlisk „Ujście Odry i Zalew Szczeciński”[3][4].
Do 1945 roku stosowano poprzednią niemiecką nazwę Falkenberg/Falken-Berg[5]. Polską nazwę Sokoliczka ustalono urzędowo rozporządzeniem w 1949 roku[6]. Wzniesienie bywa błędnie oznaczane pod nazwą Sokolniczka[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Załącznik nr 13. Wykaz potencjalnych użytków ekologicznych. geoprzyroda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].. Waloryzacja przyrodnicza województwa zachodniopomorskiego. Biuro Konserwacji Przyrody w Szczecinie, 2010-02.
- ↑ a b Arkusz N-33-66-D-c-3 (Dziwnów). Mapa topograficzna Polski 1:10 000. Ukł. "1992", oprac. topogr. 2002 r. Konsorcjum Geotop. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 2003. ISBN 83-239-6305-3
- ↑ a b Arkusz 1/3 – Mapa Zalew Kamieński i Dziwna PLB320011. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2013-11.
- ↑ Arkusz 1/9 – Mapa Ujście Odry i Zalew Szczeciński PLH320018. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2013-11.
- ↑ Arkusz 1954 Fritzow. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1936.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 kwietnia 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 29, poz. 445, s. 13)