Stadion Miejski w Gubinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stadion Miejski w Gubinie
Ilustracja
Stadion w 2007 roku
Przydomek: Stadion Cariny Gubin
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Miejscowość

Gubin

Adres

ul. Sikorskiego 89
66-620 Gubin

Data budowy

1934–1935

Data otwarcia

1 czerwca 1935

Właściciel

Miasto Gubin

Klub

Carina Gubin

Pojemność stadionu

2000 (454 siedzące)[1]

Rekordowa frekwencja

3500

Oświetlenie

brak

Wymiary boiska

101 m x 66 m

Nawierzchnia boiska

trawiasta
żużlowa bieżnia lekkoatletyczna

Położenie na mapie Gubina
Mapa konturowa Gubina, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stadion Miejski w Gubinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Stadion Miejski w Gubinie”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Stadion Miejski w Gubinie”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stadion Miejski w Gubinie”
Ziemia51°58′47,15″N 14°43′04,54″E/51,979764 14,717928

Stadion Miejski w Gubiniestadion piłkarsko-lekkoatletyczny znajdujący się w Gubinie. Na tym obiekcie rozgrywają mecze piłkarze Cariny Gubin.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Stadion położony jest przy ulicy Sikorskiego w Gubinie, w północnej części miasta. Obiekt okala kompleks leśny z przepływającą na północny zachód od stadionu Nysą Łużycką. Nieopodal, na południe od obiektu, przebiega linia kolejowa[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Do 1945[edytuj | edytuj kod]

Budowę stadionu rozpoczęto w 1934 roku w północnej części miasta, w ówczesnej dzielnicy Chöne (Chojny), w pobliżu lotniska.

1 czerwca 1935 roku dokonano uroczystego otwarcia stadionu[3]. Posiadał on 25 000 miejsc i w tym czasie był największym obiektem sportowym na obszarze Dolnych Łużyc. Mecz inauguracyjny rozegrały reprezentacje miast Gubin i Forst (Lausitz). Swoje mecze rozgrywały na nim dwa lokalne zespoły, występujące w klasie okręgowej Frankfurt (Oder)/Lausitz Nord: 1. FC Guben, który po jednym sezonie gry w najwyższej klasie rozgrywkowej – Gauliga Berlin-Brandenburg (1934/1935) spadł do klasy okręgowej. Rywalizował w niej z lokalnym rywalem – SV Guben. W pierwszym, historycznym meczu derbowym na nowym stadionie i w obecności 3500 widzów 1.FC pokonał SV 2:0 (2:0)[4]. Spotkanie rozegrano 17 listopada 1935 r.

Na koronie stadionu znajdował się kamienny blok stanowiący pomnik ku czci żołnierzy poległych w I wojnie światowej[5]. Pomnik odsłonili wysocy rangą przedstawiciele NSDAP. Na uroczystości przewidywana była obecność Adolfa Hitlera. 50 000 ludzi w strugach deszczu daremnie oczekiwało na przyjazd swego wodza.

Obiekt w czasach narodowego socjalizmu był wykorzystywany nie tylko do celów sportowych. Organizowane tu były militarne ćwiczenia Hitlerjugend, wiece NSDAP i zbiórki wojskowe. Powitanie 29 Pułku Piechoty w listopadzie 1938 roku stanowi typowy przykład imprezy militarno-propagandowej w owym czasie.

Od 1945[edytuj | edytuj kod]

Obiekt jest macierzystym stadionem klubu piłkarskiego „Carina” Gubin, który dawniej występował pod nazwami „Spójnia” Gubin, „Polonia” Gubin czy „Gubinianka” Gubin. Stadion za sprawą Cariny gościł czterokrotnie rozgrywki Pucharu Polski w piłce nożnej na szczeblu centralnym – w sezonie 1964/1965, kiedy jeszcze pod nazwą Gubinianka piłkarze dotarli do 1/32 finału, gdzie przegrali z Górnikiem Wałbrzych 1:2[6]; 1987/1988, gdzie Carina przegrała 1:2 już w I rundzie z Pogonią Oleśnica po 120 min gry, a sam mecz przyciągnął liczną widownię[7]; 2023/2024, gdzie Carina w I rundzie pokonała Radunię Stężyca 4:1, a w 1/8 finału przegrała 2:5 z Piastem Gliwice[8].

W 1964 roku rozegrano tutaj finał Pucharu Polski na szczeblu województwa zielonogórskiego[9].

Nawierzchnia została zmodernizowana w roku 2016. W 2018 roku przedstawiono plany przebudowy obiektu[10][11]. W 2021 roku zainstalowano dodatkowe krzesełka[12]. W 2022 roku gmina Gubin otrzymała dofinansowanie z rządowego programu „Polski Ład” na przebudowę stadionu, składającą się z m.in. położenia nowej murawy i tartanowej bieżni lekkoatletycznej, montażu jupiterów o mocy 500 lux, a ponadto budowy trybuny głównej z 974 krzesełkami wraz z zadaszeniem i trybuny dla kibiców gości z 64 miejscami siedzącymi[13][14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stadion Miejski w Gubinie, „Stadiony.net” [dostęp 2022-06-25].
  2. Położenie i plan miasta, „gubin.pl”, 20 marca 2019 [dostęp 2023-03-01].
  3. W owym okresie nosił nazwę stadionu młodzieżowego.
  4. Klub siegt vor 3500 Zuschauern, „Frankfurter Oder Zeitung”, 18 listopada 1935.
  5. Być może dzisiejsza ściana w zachodniej części stadionu jest pozostałością pomnika.
  6. Gazeta Zielonogórska: Czarni Żagań w III rundzie Pucharu Polski. [dostęp 2022-06-25]. (pol.).
  7. Gazeta Lubuska: O Puchar Polski. [dostęp 2022-06-25]. (pol.).
  8. Fortuna Puchar Polski 2023/2024 [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-03-03].
  9. W Pucharze Polski najlepsza Gubinianka, „Gazeta Zielonogórska”, 24 września 1964 [dostęp 2020-12-17].
  10. plus.gazetalubuska.pl: Bez dofinansowania nie będzie modernizacji stadionu w Gubinie. A potrzeba bardzo dużo pieniędzy.... [dostęp 2019-02-10]. (pol.).
  11. stadiony.net: Lubuskie: Modernizacja za 10 milionów w Gubinie?. [dostęp 2019-02-10]. (pol.).
  12. Wiadomości Gubińskie: Czy zaskoczą przeciwników?. [dostęp 2022-06-25]. (pol.).
  13. Stadiony.net: Stadion Miejski w Gubinie. [dostęp 2022-06-25]. (pol.).
  14. Gubin.naszemiast.pl: Będzie przebudowa stadionu miejskiego w Gubinie! Są pieniądze z Polskiego Ładu. Kiedy rozpoczną się prace?. [dostęp 2022-06-25]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof. Freyer, Stadion miejski w dawnym Gubinie. Wiadomości Gubińskie nr 10/2009.