Stajnie zamkowe w Pszczynie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stajnie zamkowe w Pszczynie
Symbol zabytku nr rej. 535/65 z 7.02.1966
Ilustracja
Wnętrze stajni zamkowej
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Pszczyna

Adres

Basztowa 14
43-200 Pszczyna

Typ budynku

stajnia

Architekt

Olivier Pavelt

Rozpoczęcie budowy

1863

Ukończenie budowy

1867

Pierwszy właściciel

książęta Hochberg von Pless (1847–1945)

Obecny właściciel

Muzeum Zamkowe w Pszczynie

Położenie na mapie Pszczyny
Mapa konturowa Pszczyny, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Stajnie zamkowe w Pszczynie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Stajnie zamkowe w Pszczynie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stajnie zamkowe w Pszczynie”
Położenie na mapie powiatu pszczyńskiego
Mapa konturowa powiatu pszczyńskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stajnie zamkowe w Pszczynie”
Położenie na mapie gminy Pszczyna
Mapa konturowa gminy Pszczyna, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stajnie zamkowe w Pszczynie”
Ziemia49°58′45,57″N 18°56′34,70″E/49,979325 18,942972

Stajnie zamkowe – jedna z budowli gospodarczych, wchodzących w skład zespołu zamkowego w Pszczynie. Stanowi środkową część kompleksu, usytuowanego na północny wschód od pałacu, w skład którego wchodzą jeszcze ujeżdżalnia i powozownia.

Murowane z cegły na rzucie prostokąta wydłużonego w osi wschód-zachód, piętrowe, z okrągłą wieżą-basztą w narożniku północno-zachodnim, przylegającym do ujeżdżalni. Baszta nakryta dachem hełmowym o profilowanej linii spadu, zwieńczonym niewielką banią. Wzniesione wraz z sąsiednią powozownią w latach 1864–1867 wg projektu architekta Oliviera Pavelta[1] w mieszance stylów historycznych: bryła i elewacje neoromańskie, wnętrza neogotyckie. Elewacja frontowa rozczłonkowana kamiennymi szkarpami z kamiennym ryzalitem na osi, zamkniętym trójkątnym przyczółkiem; w nim neoromański portal z kolumienkami w profilowanych ościeżach przechodzących w półkoliste łuki archiwolt. Okna w kamiennych obramieniach, na parterze okrągłe, w kondygnacji piętra wąskie, bliźniacze, zamknięte od góry półkoliście. Całość wieńczy kamienny fryz arkadkowy[2].

Wnętrze parteru w formie dużej, jednolitej hali trójnawowej, nakrytej sklepieniem krzyżowo-żebrowym podpartym żeliwnymi kolumnami. Sklepienia ozdobione neogotyckimi polichromiami z motywami florystycznymi i geometrycznymi[1]. Na piętrze układ pomieszczeń dwutraktowy z korytarzem na dłuższej osi budynku[2].

W 2003 r. na mocy porozumienia między Marszałkiem Województwa Śląskiego a władzami miasta Pszczyny postanowiono obiekt zabezpieczyć i wyremontować z myślą o przekazaniu go w użytkowanie Muzeum Zamkowemu w Pszczynie, co oficjalnie nastąpiło 12 lipca 2013 r.[1] W obiekcie usytuowano ekspozycje muzealne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c wg tablicy informacyjnej przy kompleksie powozowni i stajni
  2. a b Ignacy Płazak: Pszczyna. Zabytki miasta i regionu. Przewodnik po muzeum. wyd. Muzeum Wnętrz Pałacowych w Pszczynie, Pszczyna 1974, s. 23