Stanisław Kaszkowic
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Stanisław Kaszkowic (ur. XVI w. w Żywcu[1], zm. 1667[1]) – polski duchowny, dziekan dekanatów oświęcimskiego i żywieckiego, uczestnik tłumienia powstania Kostki-Napierskiego i wojny polsko-szwedzkiej 1655-1660.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Służył jako pleban w Kętach, Łodygowicach, Milówce i Radziechowach[1]. Następnie był dziekanem dekanatu oświęcimskiego[1]. Później został proboszczem parafii w Żywcu[1]. W 1644, za jego staraniem, biskup krakowski wydzielił z dekanatu oświęcimskiego nowy dekanat żywiecki, którego pierwszym dziekanem został Kaszkowic[1].
W 1651, zebrawszy kilkudziesięcioosobowy oddział, ruszył na pomoc wojskom biskupa Gembickiego, pacyfikującym powstanie Stanisława Kostki-Napierskiego[1]. Jego oddział walnie przyczynił się do odbicia zamku w Czorsztynie[1]. W 1655, wraz z innymi liczącymi się mieszkańcami Żywca, brał udział w naradzie z królem Janem Kazimierzem dotyczącej sytuacji wojennej na Żywiecczyźnie[1]. W grudniu 1655 sformowane przez niego oddziały ruszyły na odsiecz Jasnej Górze[1]. Zastawszy klasztor częstochowski wolny od oblężenia, grupa pod jego dowództwem wraz z wojskami starosty babimojskiego Krzysztofa Żegockiego ruszyła w dalszy szlak wojenny, biorąc udział między innymi w odbiciu Wielunia[1]. W 1663 był pośrednikiem w sporze między chorągwią wojsk królewskich a mieszkańcami Jeleśni, którzy zbuntowali się przeciwko wyzyskiwaniu ich przez stacjonujące oddziały[1].
Zmarł w 1667 i został pochowany w Żywcu[2]. Był inicjatorem budowy kościołów w Łodygowicach i Cięcinie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Blitz i inni, Słownik biograficzny Żywiecczyzny. Tom I, Żywiec: Spółdzielnia wydawnicza Gazeta Żywiecka, 1995, s. 95-96, ISBN 83-902605-1-4.