Stanisław Tęczyński (prawnik)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Tęczyński
Data urodzenia

ok. 1887

Data i miejsce śmierci

kwiecień 1936
Lwów

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej

Stanisław Tęczyński (ur. ok. 1887, zm. w kwietniu 1936 we Lwowie) – polski prawnik, urzędnik, oficer Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze uzyskując tytuł magistra[1].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[1][2][3]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym do 2 pułku piechoty Legionów (garnizon Sandomierz)[4][5].

W okresie II Rzeczypospolitej sprawował stanowisko naczelnika okręgowego urzędu miar we Lwowie[1].

Zmarł na początku kwietnia 1936 we Lwowie w wieku 48 lat[1].

Odznaczenia i ordery[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Kronika miejska. Zgon nacz. okr. urzędu miar. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 81 z 7 kwietnia 1936. 
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 503.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 442.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 129.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 125.
  6. ↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 279.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Tęczyński_(prawnik)&oldid=71782649”