Starszy ratownik WOPR
Starszy ratownik WOPR – uprawnienie do pracy na kąpieliskach, pływalniach krytych i odkrytych oraz w czasie imprez na wodach i nad wodami oraz do pełnienia funkcji kierownika grupy ratowników zgodnie z obowiązującymi przepisami[1], obowiązujące do roku 2012. Ustawą o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych od 1 stycznia 2012 jest tylko jedno uprawnienie – ratownik wodny, zastępując wszystkie istniejące uprawnienia z zakresu ratownictwa wodnego[a][2].
Starszym ratownikiem wodnym zostaje osoba, która minimum 3 lata działała w stopniu ratownika wodnego oraz po pozytywnym zaliczeniu szeregu testów m.in.:
- przepłynięcie dystansu 100 m sposobem dowolnym w czasie 1:45.0 min,
- wykazanie się umiejętnością poprawnego pod względem technicznym pływania trzema stylami (kraul, żabka na piersiach oraz kraul na grzbiecie) na łącznym dystansie 100 m,
- wykazanie się umiejętnością poprawnego holowania sposobem żeglarskim, z chwytem oburącz, z chwytem jednorącz (z wyłączeniem żeglarskiego) na łącznym dystansie 100 m,
- nurkowanie (z powierzchni wody) na odległość 25 m,
- nurkowanie (z powierzchni wody) w głąb i wydobycie określonego przez komisję przedmiotu lub manekina z głębokości 4 m,
- zaliczenie umiejętności poprawnego wiosłowania jednym i dwoma wiosłami oraz manewrowania łodzią wiosłową na dystansie 150 m, w czasie 3:20.0 minut. Konkurencję należy przeprowadzić według regulaminu FIS.
Aktualne uregulowania prawne[edytuj | edytuj kod]
Stopień ratownika WOPR znajdował umocowanie prawne w uchwale nr 5/6/09 Prezydium Zarządu Głównego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego z dnia 5 grudnia 2009 roku w sprawie stopni ratowników i instruktorów WOPR[1]. Po wejściu w życie w 2012 roku ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych jest tylko jedno obowiązujące uprawnienie – ratownik wodny, które zastąpiło wszystkie dotychczasowe uprawnienia z zakresu ratownictwa wodnego[a][2]. Jednakże Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe zachowało wszystkie dotychczasowe stopnie, które należy traktować jako wewnętrzną hierarchię organizacji (potwierdzenie utrzymania status quo można znaleźć m.in. w uchwale ZG WOPR z dnia 28 marca 2015 r.))[3].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jednak w myśl art. 41 ust. 1 Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych osoby, które uzyskały uprawnienia ratownika z zakresu ratownictwa wodnego na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują swoje uprawnienia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b UCHWAŁA Nr 5/6/09 PREZYDIUM ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 5 grudnia 2009 roku w sprawie stopni ratowników i instruktorów WOPR. [dostęp 2015-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 listopada 2015)].
- ↑ USTAWA z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 147)
- ↑ Uchwała nr 21/X/2015 ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 28 marca 2015 roku w sprawie uchwał i decyzji w Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym.